De bronnen van de Maarkebeek zijn gelegen in het Vandendaelebos, dat vroeger het Carolybos heette en dichtbij de wijk Quatre-Vents van Ellezelles (Elzele) ligt. Pas ontsprongen heeft deze beek, ter plaatse nog Pauwelsbeek genoemd, aan de Berg ten Haute reeds watervoorraad genoeg om een molenrad in beweging te brengen.

In 1894 richtte molenaar Benjamin van Ceunebroeck uit Schorisse deze watermolen op. De molen werd uitgerust met een bovenslagrad en diende enkel om graan te malen. Reeds op 17 november 1894 verkocht hij de molen aan Karel-Lodewijk Vanderlinden, molenaar uit Nukerke (akte notaris Pede). In 1901 plaatste hij  een stoommachine, zodat de molen zowel op water- als op stoomkracht kon malen.

Op 13 september 1907 werd de molen verkocht aan Leo Vander Coilden-Torcq, molenaar te Schorisse (ajte notaris Sturbaut). Hij brak in 1910 de stoommachine weer uit, zodat opnieuw - tot 1924 - enkel op water werd gemalen.

De molen werd op 21 maart 1925 verkocht aan Achiel Pot-De Clercq, molenaar te Schorisse (akte notaris Lambrecht). Bij deze overname werd deze weinig rendabele watermolen buiten gebruik gesteld. Bij zijn overlijden in 1950 gebruikten zijn weduwe en kinderen gebruikten het gebouw nog als landgebouw. 

De huidige eigenaar-bewoner, gewezen wereldkampioen mountainbike Filip Meirhaeghe, voerde een grondige renovatie uit als woning.

De molen is niet beschemd, maar werd op 5 oktober 2009 vastgesteld als bouwkundig erfgoed.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Bouwhistorische beschrijving (M. Verbeeck, Agentschap Onroerend Erfgoed)

Voormalig molenaarshuis met verdwenen geïncorporeerde watermolen, ingeplant aan de straat nabij de Pauwelsbeek.
Recent gerenoveerd breedhuis van zes traveeën en anderhalve bouwlaag, onder zadeldak (pannen, nok parallel met de straat), samen met de watermolen gebouwd in 1894. Bakstenen lijstgevel met getoogde muuropeningen en afgelijnd door daklijst van samengestelde tandlijsten onder geknikte dakoverstek. Blinde vijfde travee met pseudo-bovenvenster; puntvormige dakkapel met hoog zolderlaadvenster in laatste travee. Roodgekleurde achtergevel met minder regelmatige muuropeningen. Hoge vierkante schoorsteen boven rechter zijpuntgevel getuigend van vroegere bedrijfsfunctie. Links aanpalend bijgebouw onder zadeldak met behouden poort onder houten latei. Rest van getrapte strekdam parallelle achtergevel. Beektracé in achtertuin echter verlegd. Drie ter plaatse bewaarde molenstenen waarvan één binnenshuis.

Literatuur

Julien Th. Vandeputte, "De molens van het arrondissement Oudenaarde uit hun geschiedenis", Oudenaarde, 1974, p. 15.
Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost-Vlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster. Derde aflevering. De arrondissementen Oudenaarde en Sint-Niklaas", in: Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen, XVI, 1962, 2 (Gent, 1963), p. 81-82.
H. Holemans, "Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 7. Gemeenten S-T", Opwijk, 2007.
Frans Ringoot, "De Molens van Schorisse", in: Ons Molenheem, driemaandelijks tijdschrift van de Studiekring voor Wind- en Watermolens, jg. 33, 2008, nr. 3, juli - september, p.61-62, ill.
Peter Dirix , "'Ik mis de competitie totaal niet, ik heb nu twee nieuwe droomjobs'. Filip Meirhaeghe is geen renner meer, maar des te meer mens én topvader", in: Het Nieuwsblad, 26.12.2009.
Verbeeck M. & Tack A., "Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Oudenaarde, Kanton Oudenaarde, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 15N2", Brussel - Turnhout, 1998.