De Molen van Obsinnich is een watermolen met verwijderd bovenslagrad op de Gulp, reeds als watermolen aangeduid op de Ferrariskaart (1771-1777). 

Eigenaars na 1830:
- voor 1830, eigenaar: Furstenberg Adolphe, rentenier te Neheim
- 1854, erfenis: Furstenberg François
- 1861, erfenis: de Furstenberg Stamheim - de Lelien baron Clement, rentenier te Bonn (later te Remersdael)

De watermolen werd in 1923 ontmanteld en ingericht als woonhuis.

Alle gebouwen zijn verlaten en hebben laatst gediend als stal. Ook de voormalige woning was ingericht als stal. Buiten het stromend beekje zijn er verder geen sporen meer van de watermolen vlak bij het kasteel van Obsinnich.

Lieven DENEWET & Will URSELMANN

Architectuur
Sterk gewijzigd woonhuis, bakstenen gebouw onder zadeldak (Vlaamse pannen), waarvan de oude kern alleen nog blijkt uit de gesmeed ijzeren, S-vormige muurankers.
Het molenhuis, een bakstenen gebouw onder schilddak, is thans ingebouwd door recente aanbouwsels. In de noordwestgevel bevindt zich een een rondboogpoort in een kalkstenen omlijsting met negblokken, en dito vensters.

Herman Holemans & Werner Smet, "Limburgse watermolens. Kadastergegevens: 1844-1980", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1985;
Jaak Nijssen & Elza Vandenabeele, "Molenboekje Voerstreek en omliggende", Voeren, 1991, 2de uitg., p. 16.
J. Nijssen, "Manuscript Voerense percelen", 1992.
F. Schlusmans, "Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kanton Voeren, "Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen", 14N2, Brussel - Turnhout.