De Moulin de Grognard of Moulin Flamand was gelegen op de Grote Gete, op 109,41 meter boven de zeespiegel. in de 19de eeuw genaamd Moulin Flamand, bestond al in 1283. Toen kreeg Walter de Bom het banrecht voor zijn molen van hertog Jan I van Brabant, mits een jaarlijkse betaling aan het Domein van 8 mudden rogge. Zijn zoon Arnoul verkocht de molen in 1300 aan de abdij van Ramée, met de toestemming van hertog Jan II van Brabant.

Op het einde van de 18de eeuw hebben de Fransen de molen aangeslagen en verkochten hem als nationaal goed op 8 prairial van het jaar VIII.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Flamand-Royer Georges, molenaar te Bomal
- later, erfenis: de weduwe (overlijden van Georges Flamand)
- 17.04.1848, verkoop: Maisin-Delvaux Albéric Constant, molenaar te Glinnes (notaris Minot)
- 24.02.1873, erfenis: en de kinderen (overlijden van vrouw Delvaux)
- 18.05.1876, erfenis: de kinderen: a) Maisin Jacques Philippe, b) Maisin Eugénie Caroline, c) Maisin Joséphine, d) Maisin Albertine Antoinette, e) Maisin Charles en f) Maisin Eugène Henri (overlijden van Abéric Maisin)
- 20.09.1882, erfenis: a) Maisin Eugénie, b) Maisin Henriette, c) Maisin ANtoinette, d) Maisin Eugène en e) M aisin Jacques Philippe (overlijden van Charles Maisin)
- 31.01.1899, erfenis: a) Misin Henriette en b) Maisin Jacques
- 10.04.1904, erfenis: Maisin Jacques Philippe, landbouwer te Bomal (overlijden van Jacques Maisin)
- 17.11.1939, verkoop: Gosset Joséphine Henriette, zonder beroeop te Brussel (notaris Jouret)
- 1953-na 1994: la famille De Clercq, avec Guy Samain comme exploitant

Momenteel rest er niets meer van het rad en van het mechanisme, terwijl de waterloop plaatselijk omgelegd werd.

Lieven DENEWET, Aimé SMEYERS & Herman HOLEMANS
-----------
Le Moulin de Grognart (Grognard), ou le Moulin Flamand (19e siécle) sur la grande Ghete, est un moulin à farine, avec un chute d'eau de 1,68 m. La retenue d'eau est à 109,41 m.
En 1283, Walter de Born obtint du duc Jean Ier le droit de banalité pour un moulin à condition de payer au domaine 8 muids de siegle l'an.
Son fils Arnould vendit le moulin à l'abbaye de la Ramée avec l'accord de Jean II (charte avant Päques 1300).
Le 9 novembre 1417, le duc Jean IV confirma aux religieuses de la Ramée la banalité du moulin et prescrivit aux villageois d'y faire moudre leur grain.
Le 8 prairial de l'an VIII, le moulin fut vendu comme bien national pour 430.000 livres et, dés lors, il servit à triturer le grain. Il était loué avec 3 bonniers de dépendances pour 400 florins l'an.

Propriétaires
En 1283: Walter de Born
En 1300: abbaye de la Ramée
8 prairial de l'an VIII: Charles Denis
En 1858: Maisin Les Gosset (tabacs)
En 1953-aprés 1994: la famille De Clercq, avec Guy Samain comme exploitant

Literatuur

Voor de eigenaars en de pachters-molenaars (waaronder de familie Crèvecoeur over verschillende generaties), zie: J. Tordoir, "Les Crèvecoeur, meuniers de la Ramée", in: Wavriensia (C.H.A.W. Wavre), LIII, 2004, n° 4, p. 158-154, krt., ill.;
Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 6: arrondissement Nijvel (A-E)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem", 1995;
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961.
Léon Capelle e.a., "Moulins à eau brabançons ayant existé entre le XIIe et le XXe siècle de Perwez à Jodoigne", Petit-Rosière, Histoire et Civilisation en Brabant asbl, 1994, p. 18-19.
J. Tarlier et A. Wauters, "Géographie et histoire des communes belges. La Belgique ancienne et moderne. Province de Brabant, Canton de Jodoigne", Bruxelles, 1872
Mémorial administratif de 1858