De watermolen werd voor het eerst vermeld in 1438 en was eigendom van de Abbaye du Jardinet. De abdij werd ooit volledig afgezonderd in de vallei van de Eau d'Heure, ten noorden van Walcourt. De oorsprong van de abdij is zeker ouder dan 1232. Maar het is pas in 1234-1235 dat er sprake is van de aanwezigheid van Cisterziënzers. De abdij werd in 1796 opgeheven en verkocht als nationaal goed. Thans zijn er nog sporen te vinden van de abdij en van haar dienstgebouwen in de rue du Jardinet.
Het huidig watermolengebouw uit de 19de eeuw is opgetrokken in natuursteen en telt vijf bouwlagen. Het verkeert nog in goede staat, maar het breed metalen onderslagrad is vervallen: de meeste houten schoepen zijn verdwenen.
 -------------------
Cet ensemble architectural se compose d'un ancien moulin à eau et d'une ancienne fenderie. Le moulin date des XVIe et XVIIe siécles. L'ancienne fenderie date du XIXe. A l'arriére du bâtiment, la roue à aube alimentée par l'Eau d'Yves est toujours en place

Literatuur

Jacques Toussaint (sous la direction), "Les Cisterciens en Namurois XIIIe-XXe siècle", Namur : Société archéologique de Namur, Musée des arts anciens du Namurois. Monographies, 15, 1998, 295 p., ill.;
"Les chemins de l'eau : les réseaux hydrauliques des abbayes cisterciennes du nord de la France et de Wallonie", coordination redactionnelle par Virginie Boulez, Raymond de Fays ... [et al.]. - Namur : Institut du patrimoine wallon, 2004. - 144 p. : ill.
Georges Dereine: "Quand, à Walcourt, tournaient les roues à eau", Namur, à compte d'auteur, 1990, 304 p., ill., crtes.

Persberichten
N.C., "Walcourt, bourgade à découvrir à pied", Le Soir, 27.08.2010.