De Molen Verhelst was een houten korenwindmolen aan de huidige Lange Molenstraat 7.

De staakmolen werd voor 1723 gebouwd, blijkens een document met vermelding van de "Cappellemeulen" in het Stadsarchief Ieper. ("Cappelle" is een verwijzing naar Poelkapelle).

We vinden de molen aangeduid met het bruin symbool van een staakmolen op de Ferrariskaart van ca. 1775.

In de Ieperse krant "Le Propagateur" van 6 juli 1842 verscheen: "Openbare verkoping van een  huis door notaris Delavie: "paelende van oosten de straet leydende van de plaets van Poelcappelle nae de Annix of Cappelle Molen".

Eigenaars na 1830:
De molen behoorde rond 1830 toe aan de kinderen van Pieter Wullepit.

In 1847 erfden de weduwe en kinderen van Louis Deprez-Wullepit de molen. In 1854 gebeurde de verkoop aan de weduwe en kinderen van Vanderhaeghe-Wullepit. De weduwe van Louis Ghekiere-Deprez was eigenaar tot 1858. Dan werd 13/48ste (!) deel van de molen verkocht aan Charles-Louis Vanoverberghe.  De eenheid van eigendom werd hersteld in 1862 met de aankoop door Clement Joseph Verhelst-Vaneecke in 1862, die in 1884 overleed. Zijn weduwe en kinderen bezaten de molen nog steeds rond 1900. Bij akte verleden voor notaris Lauwers op 26 juli 1907 werd de naakte eigendom geschonken aan zoon Amaat (Aimé) Verhelst-Verkamer, molenaar te Poelkapelle. De moeder overleed in 1913.

De molen vond zijn ondergang in oktober 1914. Na de oorlog werd hij niet heropgebouwd. Het molenaarshuis werd bijna in dezelfde trend heropgebouwd en is nu gelegen in de Lange Molenstraat nr. 7.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Uit het dagboek van een Duits soldaat:
"25 april 1915. 's Avonds reed ik met de fiets van Poelkapelle naar Kerselare. De aanblik was verschrikkelijk. De doden lagen er bij honderden in de loopgraven. Zelfs gesneuvelden van oktober 1914 lagen daar nog tussen, niet veel meer dan geraamten met wat zeildoek tussen. Als ik Poelkapelle dwarste, liet een Engesl vliegtuig juist bommen op het dorp vallen. Het plaatsje zat volgepropt met Duitse troepen en de uitwerking bleek achteraf verschrikkeloik. Wij moesten onze waarnemingspost voor de artillerie nar de windmolenruïne ten zuidoosten van Poelkapelle verleggen (=molen Verhelst), maar konden ook daar niet blijven wegens de felle beschieting."
Duitse vertaling in: R. Baccarne & J. Steen," Poelkapelle 1914-1918", Wervik, Almar, 1965. p. 101.

Archieven
Stadarchief Ieper, "Boek Westrozebeke", nr. 3741.

Uitgegeven bronnen:
Le Propagateur" van 6 juli 1842 (molennamen)

Werken
R. Baccarne & J. Steen," Poelkapelle 1914-1918", Wervik, Almar, 1965.
R. Baccarne, "Poelkapelle en de Eerste Wereldoorlog", Iepers Kwartier, XXXI, 1995, 3, p. 81-112.
Michel Gheeraert, "Langemark-Poelkapelle in oude prentkaarten", Langemark, N.V. Vonksteen, 1985.
Michel Gheeraert, "Langemark, Poelkapelle, Bikschote, St.-Juliaan, Madonna in oude prentkaarten (anno 1900-1916)", Langemark-Poelkapelle.
"Langemark-Poelkapelle graag gezien", De Klaproos, Koksijde, 2004.
John Verpaalen, "Molens van de frontstreek", Koksijde, De Klaproos, 1995, p. 90-93;
Roland Annoot, "De molens in het Westland", Ieper, 1950.
Herman Holemans, "Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 4. Gemeenten K-L", Kinrooi, 1997.
H. Holemans, "Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 7. Gemeenten P-R", Rotem, 2001.
Jozef Maes, "Molens te Poelkapelle", De Belgische Molenaar, 22.02.1966.
Mailbericht Guy Menu, Langemark-Poelkapelle, 02.06.2015.