Tussen 1573 en 1580 werd de Hoge Molen van Mechelen (zie aldaar) gedemonteerd en terug opgericht op de stadsvesten bij de watermolen.
Zijn plaats is waarschijnlijk terug te brengen tot de ligging bij "eenen wech die men heet de Cortste strate van Mechelen (Langestraatje) bi den Vere daer waer men versceept".
Veer heette vroeger "Molenberch", aldus een wal van een (verdwenen) windmolen.

Zie ook: Mechelen, Hoogmolen - I

Herman HOLEMANS

H. Holemans & P. Lemmens, "Molens van Klein-Brabant, Mechelen en de Rupelstreek", Nieuwkerken-Waas, Ten Bos, 1987, p. 47-48.
G.K. Kockelberg, "De Molens van Mechelen", in: Ons Molenheem, s.l., s.d. [2005], p. 18-20, ill.
François Van der Jeught, "Jacobus Henricus Van den Eynde (°1780), molenaar van Putte, ook eigenaar van de Kroonmolen in Mechelen", in: Molenwijzer (tijdschrift van de Heemkring Het Molenijzer van Putte), december 2015, jg. 34, nr. 4, p. 17-25.
F. Berlemont, "Water in de straten van Mechelen: Historische tochten op de Dijle en de vlietjes", 1980.