De Windmolen van Oppenheim of van Oplinter was een houten korenwindmolen op de Windmolenberg, op de hoogte van het verdwenen kasteel van Oppenheim, naast de Oplintersesteenweg, en in de nabijheid van Sint-Margriete-Houtem

De Tiense Armentafel bezat in 1340 een perceel (D 108), gelegen in oppositum molendini venti.

Op 1 december 1371 stond Maria van Berlaar, vrouw van Heverlee en Oplinter, in overeenstemming met Jan, haar oudste zoon, de windmolen van Oppenheim en de plaats van de windmolen of aan de zusters van de Abdij van Maagdendaal te Oplinter, tegen een erfpacht van 9 mudden koren.

Op 6 mei 1389 maakte Hendrik, heer van Heverlee en Oplinter (en zoon van Maria van Berlaar), bekend dat zijn laten in Oplinter, die vroeger hun graan lieten malen in zijn windmolen te Oplinter, dit voortaan moeten laten doen in de watermolen van het klooster van Maagdendaal, gelegen op de Gete onder Nederheim. Dit wijst erop dat de windmolen op het einde van de 14de eeuw in onbruik was geraakt. Rond 1400 werd nog vermeld "by de wintmolen". Waarschijnlijk werd hij vlak na 1400 afgebroken.

Dr. fil. Paul KEMPENEERS

Paul Kempeneers, "Daar bij die molen", Brabantse Folklore, nr. 288, dec. 1995, p. 351-392.
Louis Ginckels, "Oplinter vroeger en nu", 1963.
P.V. Bets, "Geschiedenis der gemeenten Oplinter, Bunsbeek en Hauthem, alsook der Abdij van Oplinter", 1869 (Ripova, reeks Brabantse geschiedkundige documenten, D/1984/3731/1)
Mededeling E.H. Timmermans, voormalig pastoor en deken van Oplinter.
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961;
Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 5: arrondissement Leuven (M-Z)", Kinrooi, Studiekring 'Ons Molenheem', 1994.
Johan De Rocker, "Aanzet tot reconstructie van het grondbezit te Oplinter tijdens het Ancien Regime". Scriptie voorgelegd aan de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte, voor het behalen van de graad van Licentiaat in de Geschiedenis. Academiejaar: 200-2001. Katholieke Universiteit Leuven. Promotor: Prof. Dr. E. Van Ermen.