De Slagmolen van Wellen was een wateroliemolen op de Herk die aangeduid staat op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, de zgn. Ferrariskaart van ca. 1775.

Eigenaars na 1840:
- voor 1844, eigenaar: Van Bilsen Pieter, molenaar te Wellen
- 1849: de weduwe en kinderen
- 1880, erfenis: Van Bilsen Pieter, molenaar te Wellen
- 1891: de weduwe en kinderen
- 1909, erfenis: a) Theunissen-Van Bilsen Jozef, molenaar te Tongeren (voor 1/2), b) Libon-Van Bilsen Louis, landbouwer te Vreren (voor 1/2)
- 1910, verkoop: Van Grootloon-Thys Pieter, molenaar te Wellen

De Bestendige Deputatie van de provincie Limburg keurde op 5 mei 1848 de vastgestelde pegelhoogte van 1,500 meter goed. De toenmalige eigenaar was Jan Van Bilsen.

Naast de oliemolen kwam er in 1855 ook een hennepbraakmolen, maar die werd in 1864 weer opgeheven.
In 1870 werd de oliemolen omgevormd in een korenmolen.

De laatste molenaar, sinds 1910, was Pieter Van Grootloon-Thys.
In 1951 werd de molen omgevormd in een landgebouw.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Lieven Denewet, "Inventaris van de Limburgse watermolens met hun pegelhoogtes (1846-1849)", Molenecho's, 39, 2011, nr. 2
Herman Holemans & Werner Smet, "Limburgse watermolens. Kadastergegevens: 1844-1980", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1985, p. 90.