Op het Mortelveld werd in 1736 een houten korenwindmolen opgericht. Hij werd per schip over de Maas overgebracht uit het Nederlandse Maasniel.
Door het graven van de Zuid-Willemsvaart werd hij van de dorpen Eisden en Vucht afgezonderd.

Na toebehoord te hebben aan Arnold Claessens, vinden we de molen in het kadaster van 1844 ingeschreven op naam van Theodoor Claessens, landbouwer te Meeswijk. Deze had Antoon Rachels als pachter-molenaar.
In 1853 behoorde de molen aan de minderjarige kinderen van Jan Claessens.
De standaardmolen kwam in 1864 bij deling toe aan Maria Claessens, echtgenote van Martin Dirckx, onderwijzer te Eisden.
De molen werd in 1887 gekocht door Jan en Maria Dirckx en door Christiaan Ramaekers-Dirckx, burgemeester van Eisden.
Heiliger Ramaekers-Dirckx kocht de molen in 1896. Zijn weduwe en kinderen bezaten de molen van 1908 tot 1918 toen de molen werd gekocht door de landbouwers Jan en Leopold Linssens uit Vucht. Ze verpachtten de molen aan Pieter Rutten.

De standaardmolen werd in 1925 gesloopt.

Herman HOLEMANS

Vochte, tijdschrift uitgegeven door de heemkundige kring "Vochte" te Vucht. Vucht, 1970 e.v.
Gemeentelijke culturele raaad, "Uit de geschiedenis van Maasmechtelen", Maasmechelen, 1980.
H. Holemans & W. Smet, Limburgse windmolens in heden en verleden, Nieuwkerken-Waas, Studiekring Ons Molenheem, 1981.
Lieven Denewet, "Honderd bespookte molens in Vlaanderen. Een verzameling molensagen van de kuststreek tot het Maasland", Molenecho's, XX, 1992, nr. 2-3.