De Eikautermolen was een houten korenwindmolen aan de noordwestzijde van de Eikauterstraat (nr. 37), op de grens met Wambeek (Ternat).

De standaardmolen werd voor 1675 opgericht. We zien hem aangeduid op de Ferrariskaart (ca. 1775) met het bruin symbool van een standaardmolen en met de benaming "Moulin de Borghgravie Lombeke", in de Atlas der Buurtwegen (ca. 1844) en op de kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855).

Eigenaars vanaf 1830:
- voor 1834, eigenaar: Bastaerts David en compagnie, te Borchtlombeek
- 06.06.1868, deling: a) Bastaerts Jan-Baptist, landbouwer te Sint-Kwintens-Lennik en b) Bastaerts Marie-Jeanne, echtgenote Sergoris Leopold, landbouwer te Sint-Martens-Lennik (notaris Velge).
-06.06.1868, verkoop: Van der Mijnsbrugge-Bastaerts Leonardus Josephus, molenaar te Borchtlombeek (notaris Velge)
- 28.08.1894, deling: Van der Mijnsbrugge-Demesmaecker, molenaar te Borchtlombeek (notaris Velge)
- 06.09.1918, erfenis: de weduwe en kinderen (overlijden van Van der Mijnsbrugge)

De standaardmolen brandde af in 1926.

Zowel de molenmotte, het gebouw van de mechanische maalderij als de molenaarswoning werden op 5 oktober 2009 vastgesteld als bouwkundig erfgoed.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Landkaarten
Ferrariskaart (ca. 1775)
Atlas der Buurtwegen (ca. 1844)
Topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1850)
Kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855)

Werken
-Bernard Roobaert, "Overzicht van de molens van de streek van Edingen met hun oudste vermeldingen", Molenecho's, XXIV, 1996, nr. 3-4, p. 116-180.
- B. Roobaert, "Een overzicht van de molens van het Oude Land van Edingen en hun oudste vermeldingen", in: "Het oude Land van Edingen en Omliggende, Herne, jg. XXI, 1993, nr. 2, p. 97-133, ill.
- Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 2: arrondissement Halle-Vilvoorde (A-L)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem", 1991;
- M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961, p. 80.
- A. Goublomme, "Ook molenaarsbloed kruipt blijkbaar waar het niet gaan kan", Vlaamse molens, 2009, lente, p. 21.
- J. Lindemans, Toponomie van Borchtlombeek, in Eigen Schoon en de Brabander, XXXV, 1952, p. 353-377.
- C. De Maegd & S. Van Aerschot, Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Vlaams-Brabant, Halle-Vilvoorde, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 2N, Gent, 1975.
- J.F. Vincx, De molens van 't Payottenland, Merchtem, 1931.
- J. Van Overstraeten, "De molens van Borchtlombeek", in: De Galm (weekblad, nrs. 10 (08.03.1947) en 12 (22.03.1947), telkens op p. 2.