De Watermolen van Halle was een korenwatermolen mt onderslagrad op de Halsebeek, die verder de Schijns wordt genoemd, ter plaatse Liefkenshoek, aan de huidige straat "Watermolen".

Hij werd gebouwd voor 1348. Dan werd hij vemeld in de grensbepaling tussen het Franse en Duitse rijk (waarbij Schilde tot het Franse rijk werd opgedeeld): "... Totter Borre die men heet de Watermoelen".

De watermolen behoorde toe aan de opeenvolgende heren van Schilde, zoals in 1544 aan Willem van de Werve.

Op 8 december 1600 werkte de molen voor de laatste keer. Hij werd vervangen door een olierosmolen, die met een blind paard in werking werd gesteld.

In 1848 werden bij opgravingen houten fundaties en een molensteen teruggevonden.

Lieven DENEWET & Heman HOLEMANS

Herman Holemans & P.J. Lemmens, "Molens van de Voorkempen en van groot-Antwerpen", Nieuwkerken, Ten Bos / Studiekring Ons Molenheem, 1983, p. 58.
Heemkundige Kring Zoersel, "Zoersel historisch. Onder de wieken van Zoerselse molens (3). Halse molens en de grens tussen... Frankrijk en Duitsland!", in: De Grootste Gemene Deler van de gemeente Halle-St. Antonius-Zoersel (uitg. Gemeentebestuur Zoersel), V, 1987, nr. 6, p. 10-11.
H. Holemans, Provincie Antwerpen. Volledig overzicht van bestaande & verdwenen wind- water- & rosmolens, Kinrooi, 1986, p. 31.