De Groene Molen, Noordmolen, Houten Molen en op het laatst Van Eeckesmolen, was een houten korenwindmolen aan de westzijde van de Steenstraat (nr. 7), ten noorden van de hoek met de Boezingestraat.

Hij werd opgericht in 1649 door Adriaen Van Der Borght, ridder en heer van Elverdinge, gehuwd met Isabella Adriaenssen, als banmolen van de heerlijkheid.

Een technische bijzonderheid: ter hoogte van de steenzolder was er een dubbele luik.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: d'Ennetières d'Hust Camille Frédéric, eigenaar te Elverdinge
- 15.02.1874, erfenis: d'Ennetières d'Hust-de Béthune Victor Théodore Joseph, eigenaar te Elverdinge (overlijden van Camille Frédéric d'Ennetières)
- 12.09.1884, verkoop: Mouchet Battefort de l'Aubespin-d'Ennetières d'Hust Alfred, eigenaar in Parijs (F) (notaris Van Halteren)
- 25.02.1888, ruil: d'Ennetières d'Hust-de Béthune Victor Théodore, eigenaar in Elverdinge (notaris D'Huvettere) (pachter-molenaar was Van Eecke Gustaaf)
- 19.11.1895, erfenis: Mouchet Battefort de l'Aubespin-d'Ennetières d'Hust Alfred, eigenaar in Parijs (overlijden van Victor d'Ennetières).

In juli 1856 werd in Elverdinge de muldersgast, die op de stoep van zijn molen stond, getroffen door de bliksem, "die hem het lyf van aen den arm tot aen den voet verzengd heeft, zonder hem echter te kwetsen", zo meldt ons de Beurzen-Corant van 15 juli 1856. We kunnen hier niet opmaken om welke windmolen in Elverdinge het ging: de houten Groenemolen aan de Steenstraat of de stenen Vermeulensmolen in de Vlamertingsestraat.

Naast de windmolen stond een vierkante houten buitenrosmolen, een klein gebouw met vierkant grondvlak en puntdak waar een trekboom uitkwam. Een paard liep ‘in een carrousel’ rond het gebouwtje, de trekboom ronddraaiend, die zo het kroonwiel van het maalmechanisme binnenin in werking stelde.

Bij het uitbreken van de eerste wereldoorlog in 1914 was Gustaaf Van Eecke eigenaar en molenaar (vandaar de benaming Van Eeckesmolen in de volksmond). De Fransen en Engelsen, bezeten door een ziekelijke vrees voor bespieders, hielden hem aan aangezien hij zijn molen op zekere dag van richting gedraaid had. Het kostte hem verschillende weken gevangenis in Frankrijk, verdacht van spionage.

De staakmolen werd in het voorjaar van 1915, tijdens een bombardement, in brand geschoten.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Uitgegeven bronnen
- "Beurzen-Courant", jg. 1, nr. 103, van 12 juli 1856 (muldersgast neergebliksemd)
“Houten molen Elverdinge nooit meer heropgebouwd", Krant Van West-Vlaanderen editie Ieper/Poperinge, 24.06.2016.

Werken
Constant & Paul Tamboryn, "De geschiedenis van Elverdinge".
J. Maes, "Twee molens te Elverdinge", in: De Belgische Molenaar, LXIV, 1969 p. 176-177;
Roland Annoot, "De molens in het Westland", Ieper, 1950;
John Verpaalen, "Molens van de frontstreek", Koksijde, De Klaproos, 1995.
Herman Holemans, "Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 2. Gemeenten D-G", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1994.
Paul Huys, "Molensprokkelingen van anderhalve eeuw gelegen", Molenecho's, jg. 30, 2002, 1, p. 50-53 (52).
“Houten molen Elverdinge nooit meer heropgebouwd", Krant Van West-Vlaanderen editie Ieper/Poperinge, 24.06.2016.