De Stampmolen was een houten oliewindmolen aan de noordoostzijde van de Mechelsesteenweg, tegenover de Emmanuel Rollierstraat.

Hij werd voor 1671 werd opgericht als een oliemolen. In de loop van zijn bestaan werd hij eveneens als graanmolen gebruikt.

We zien hem afgebeeld op de Fricxkaart (1712) als "M(oulin) a Huile", de Ferrariskaart (ca. 1775) met het bruin symbool van een standaardmolen, in de Atlas der Buurtwegen (ca. 1842), de topografische kaart van Vandermaelen (ca. 1850) als "M(oul)in a Huile) en op de kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855).

Op 7 november 1671 werden de goederen van Jan Vloebergh-Van Eynde vererfd aan hun kinderen Jan, Jacob, Adriana, Joanna en Servaes. Daaronder bevonden zich de windmolen en de rosmolen op Kebbingen (voorheen 's Heerenstraete).
Gillis Verbruggen en Jan Scheltjens verkochten op 30 december 1675 hun delen in de wind- en rosmolen aan Adriaan en Jacques Vloebergh.
Op 10 oktober 1689 verkochten Jacob, Maria, Jan, Anna, Marcus en Els Vloebergh aan Hendrik Vloebergh "de helft in de rosmeulen, een windmolen, te Willebroek en een te Tisselt,..."
Een minnelijke schikking nopens het gebruik van de twee windmolens werd op 22 mei 1698 bereikt tussen Hendrik en Marcus Vloebergh: Marcus nam de uitbating van de molen te Willebroek voor zijn rekening.

Kadastrale beschrijving uit 1831: "standergraenwindmolens (met A738) windgunstig gelegen bij het dorp en in goeden staet, hebbende ieder eenen omgang en twee paar steenen, welke niet gelijktijdig kunnen gebezigd worden. De eerste is in het jaar 1819 verhuurt geweest en de netto opbrengst van de huurpijs beloopt f. 300)."

De molen was in 1834 ingericht als oliewindmolen.

In 1834 hoorde hij toe aan Maria Van de Bogaert, weduwe van Joannes Philippus Joos. Bij haar overlijden op 9 november 1845 kwamen haar goederen toe aan Emmanuel Benedictus Joos, kanunnik en boetpriester van de Metropolitanekerk te Mechelen. en aan Joannes Baptista Joos, wijnhandelaar te Willebroek. Laatstgenoemde overleed op 8 november 1845, zodat zijn broer Emmanuel het goed erfde.
Op 2 december 1851 verkocht hij de Stampmolen aan molenaar Victor Gommarus Van den Broeck-Segers (notarissen Peeters en Dekeersmaecker). Victor verkocht de molen op 23 september 1862 aan Louis en Marie Françoise Reyniers, landbouwers te Heindonk (notaris Peeters).

De standaardmolen werd in 1872 gesloopt.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

H. Holemans & P. Lemmens, "Molens van Klein-Brabant, Mechelen en de Rupelstreek", Nieuwkerken-Waas, Ten Bos, 1987, p. 91.
H. Holemans, "Wind- en watermolens van de provincie Antwerpen. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 3. Gemeenten P-Z", Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2011, p. 59.
H. Thys, "Molens in het arrondissement Mechelen, circa 1865-1870", in Heemkundig Handboekje voor de Antwerpse Kempen, Borgerhout, jg. 14, 1966, p. 3-14.
P. Lemmens, "Molenoverzicht uit het arrondissement Mechelen van 1830 tot heden", Borgerhout, 1963. Overdruk uit het Heemkundig handboekje voor de Antwerpse randgemeenten, 1963, X, nummer 4.
G. Roggeman, "Archief voor Famiiekunde - Notariaat Willebroek.
A. Wauters, "Histoire des environs de Bruxelles", I-II-III, Brussel, 1855.
Landboek van Klein-Brabant en omgeving van de Abdij St.-Bernards, in: Heemkring Klein-Brabant, XVII, 1984.