Het laaggelegen, waterrijke land in het grensgebied van Moere, Gistel, Westkerke en Eernegem vormt al eeuwenlang een uitdaging voor de mens. Ook nu nog zie je na hevige regenval grote vlaktes onder water staan. De Moerdijkvaart en de Bourgognevaart kunnen maar tussen verhoogde dijken het regenwater van hoger gelegen gebied afvoeren. Vandaag zorgt een pompgemaal op Gistels grondgebied voor de drooglegging van de waterzieke weilanden.

Over hoe de eigenaars vroeger hun waterzieke gronden min of meer bruikbaar hielden, weten we weinig. Tot 1636 stond er een molen in de "Eerneghemsche brouck" om het water weg te malen. Deze "watermeulen", zoals de bron hem noemde, was een hoos- of polderwindmolen, uitgerust met een houten scheprad.

Op 21 juni 1636 werd deze "watermeulen" gekocht door Charles Tavernier fs. Mahieu, die gehuwd was met Cathelyne Goudtsmit, een dochter van de Eernegemse landbouwer Pieter Goudtsmit. Charles was "ceurbroeder" van hete Berghambacht en stelde de molen "buuten de stadt van dunckercke" (buiten de stad Duinkerke - Dunkercque). Op 5 maart 1637 stond de molen daar al en was hij er "coorne brekende". Hij werd er dus als een gewone korenmolen gebruikt.

De "generale ghelande van(de) eerneghemsche brouck", die vertegenwoordigd werden door Guillaume De Clercq, kregen van koper Charles Tavernier een belofte van betaling voor 21 juni 1637 "ofte vutterl(ick) een ofte twee maenden d(ae)rnaer". Een schuldbekentenis van 1000 gulden "over de coop van een(en) watermeulen met zyne toebehoorten (...) staende met alle het houttewerck zoo boven de aerde als onder mette voornoomde meulen gaende" erkende hij op 28 augustus 1636 voor de verantwoordelijfken van het graafschap van Sint-Winoksbergen. Als waarborg verbond hij de gekochte poldermolen, delen van boerderijen in Gistel en Ettelgem en een stuk land in Eernegem. Blijkbvaar slaagde Tavernier er niet in om zijn schuld op de gestelde datum helemaal af te lossen, want hij zag zich op 22 september 1637 verplicht om een som van 104 pond te lenen bij de Eernegemse landmeter Jan Decuupere om de betaling van de molen rond te krijgen. Gevolg was dat hij een jaarlijkse rente van 6 pond 10 schelling moest betalen aan Decuupere.

Koenraad VANDENBUSSCHE

Rijksarchief Brugge, Registers Brugse Vrije, nr. 16.233, f° 110v°-111r° en f° 302 v°-303r°.
Vandenbussche, Koenraad, "Watermolen in Eernegem Broek (1636)", in: Ernigahem (Geschiedkundige heemkundige familiekundige kring), XXXI, 2012, 2, p. 48.