De Oliemolen Delva was een houten oliewindmolen aan de Geluwestraat (op kadasterperceel A630), in het gehucht De Reke, op 1,1 km ten noordoosten van de kerk. Hij werd opgericht voor 1833 en stond aan de overzijde van de straat van een andere staakoliemolen (op perceel A628), eigendom van de dezelfde familie Delva.

De molen komt nog niet voor op de Ferrariskaart van ca. 1775, gewoonweg omdat hij nog niet bestond. Wel vinden we, aan de overzijde van de straat, het bruin symbool van een staakmolen getekend (= de andere oliewindmolen van de familie Delva, zie: Wervik, Molen Delva). Op de kaart van Vandermaelen (ca. 1850) vinden we bij de benaming "M(oul)in à Huile".

Eigenaars sinds 1833:
- voor 1833, eigenaar: Delva Fidelis Amandus, te Wervik
- 07.01.1833, erfenis: a) Delva François Fidèle, handelaar te Wervik, b) Delva Amand Henri, handelaar te Wervik, c) Delva Clementine, echtgenote Rembray te Moorsele, d) Delva Sabine Josèphe, minderjarige te Wervik en e) Delva Florimond Désiré, minderjarige te Wervik (overlijden van Fidelis)
- 23.10.1840, deling: Delva-Vandenberghe Florimondus Désiré, koopman te Wervik (notaris Forrest).
- later, erfenis: de erfgenamen (overlijden van Florimond Delva)
- 22.04.1871, deling: Delva Désiré Philippus Antonius, student in de rechten aan de universiteit van Luik, te Wervik (notaris Vuylsteke).

In 1896 werd de staakmolen gesloopt.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Herman Holemans, "West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 8. Gemeenten V-Z , Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2005, p. 46-47.
J. Maes, "Wervikse molens", in: De Belgische Molenaar, LIX, 1959, p. 190-192.
J. Maes, "Nog over Wervikse molens", in: De Belgische Molenaar, LVII, 1962, p. 127.
R. Defrancq, Bijdragen tot de geschiedenis van Wervik, 1960, 128 p., ill.; vol. 2, 1961, 225 p., ill.; vol. 3, 1966, 267 p.-XXX p., ill.