De Oliemolen Verhaeghe of Van Elslande (naar de uitbaters) was een houten oliewindmolen aan de westzijde van de Kruisekestraat (nr. 69), op de hoek met de Zuidlaan.

We vinden hem aangeduid op de Ferrariskaart (ca. 1775) met het bruin symbool van een staakmolen, in de Atlas der Buurtwegen (ca. 1842), op de topografische kaart van Vandermaelen (ca. 1850) en op de kadastrale kaart van P.C. Popp( ca. 1855).

Eigenaars sinds 1834
- voor 1834: Van Elslande Jozef, koopman te Wervik
- later, erfenis: de kinderen (overlijden van Jozef)
- 27.12.1839, deling: a) Van Elslande Pauline, koopvrouw te Wervik en b) Van Elslande Elie, koopvrouw te Wervik (notaris Meersseman)
- 23.11.1869, deling: a) Verhaeghe Sidonie en deelhebbers, zonder beroep te Wervik (notaris Lannoy - deel van Pauline)
- 24.03.1877, testament: a) Verhaeghe August, handelaar te Wervik en b) Verhaeghe-Vandenwynckele Henricus, handelaar te Comines-France (overlijden van Elie Verhaeghe).
- 03.11.1884, verkoop: Verhaeghe-Limpens Auguste, handelaar te Wervik (notaris Devos)

In 1889 werd de staakoliemolen op teerlingen gesloopt.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Herman Holemans, "West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 8. Gemeenten V-Z , Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2005, p. 46-47.
J. Maes, "Wervikse Molens", in: De Belgische Molenaar, LIX, 1959, p. 156, 190-192.
J. Maes, "Nog over Wervikse Molens", in: De Belgische Molenaar, LVII, 1962, p. 127.
R. Defrancq, Bijdragen tot de geschiedenis van Wervik, 1960, 128 p., ill.; vol. 2, 1961, 225 p., ill.; vol. 3, 1966, 267 p.-XXX p., ill.