De Leiemolen was aanvankelijk een gewone staakmolen op teerlingen aan de noordzijde van de Burgemeester Brabantstraat (nr. 23), een zijweg van de Beversestraat, op 400 m ten noorden van de kerk van Harelbeke.

De naam "Leiemolen" heeft de molen te danken aan de ligging dicht tegen de (rechteroever) van de Leie.

De staakmolen werd tussen 1775 en 1797 gebouwd. Hij staat nog niet aangeduid op de Ferariskaart. Op de Poppkaart (ca. 1855) wordt hij aangeduid met het grondvlak van een staakmolen op teerlingen.

Eigenaars na 1797:
- 1797, eigenaar: Piers de Walle, de weduwe; huurder: Carpentier-Dhaene Joseph (+23.01.1813)
- voor 1833, eigenaar: Vanhoubrouck Albert Marie Ghislain, te Elsene
- 02.11.1833, verkoop: Brabant-De Boosere Charles Louis, herbergier te  Harelbeke (notaris Deschietere)
- 13.11.1859, gift: Brabant Sophia, zonder beroep te Harelbeke (notaris Gheysens)
- 06.12.1881, erfenis: Brabant Ferdinandus, secretaris te Harelbeke (overlijden van Sophia Brabant)

Na onenigheid met zijn broer, verliet Joseph Brabant in 1862 de Leiemolen, kocht een staakoliemolen in de Wulfsbergstraat te Zwevegem en liet hem in 1863 overbrengen naar de lege molenberg in de Stasegemsestraat te Harelbeke waar hij als graanmolen werd opgebouwd (zie: Harelbeke, Molen Brabant). Op Kerstdag 1862 werd Kamiel Vandenberghe, afkomstig van de Armmolen te Wortegem, de nieuwe molenaar-pachter.

De staakmolen werd in 1884 op een torenkot geplaast. In 1893 werd een stoommachine geplaatst, maar er werd ook nog met windkracht gemalen.

De molenkast werd in 1889 gesloopt, de stenen onderbouw (torenkot) in 1899. De molen verkeerde in een slechte toestand en was geheel geraakt.

Lieven DENEWET & Heman HOLEMANS

Torie Mulders (pseudoniem van Hector Vindevogel), "De windmolens tussen Schelde en Leie", in: Handelingen van de Koninklijke Geschied- en Oudheidkundige Kring van Kortrijk, XXII, 1946-1948, p. 46-107 (71).
Harelbeke
De Leiemolen werd na het vertrek van Arthur Brabant betrokken door Kamiel Vandenberghe, afkomstig van d'Armmolen te Worteghem, op Kerstdag 1862.
Ze stond dichte bij de Leie, op den rechter oever, oostweerd van de kerke. 't Was stamp- en maalmolen; het torrekot werd afgebroken i n 't jaar 1889. Ze was in erbamelijke staat en gansch ingebouwen.

Archieven en landkaarten
Ferrariskaart (ca. 1775)
Atlas der Buurtwegen (ca. 1844)
Topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1850)
Kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855)

Werken
Onze Molens. Water-, wind-, en rosmolens in Harelbeke - Bavikhove - Hulste - Stasegem, Harelbeke, 1990.
Herman Holemans, "Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel III. Gemeenten H-J", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1995.
Torie Mulders (pseudoniem van Hector Vindevogel), "De windmolens tussen Schelde en Leie", in: Handelingen van de Koninklijke Geschied- en Oudheidkundige Kring van Kortrijk, XXII, 1946-1948, p. 46-107 (71).