De Wemmelse windmolen, waarvan eerst sprake in 1536 en die terug te vinden is op landkaarten van 1725 en 1776, lag op de Molenweg nabij de Zavelberg. Deze banmolen was gebouwd op een open ruimte.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Vandernoot graaf François Marie-Jean, te Wemmel
- 22.12.1837, erfenis: a) Vandernoot Pauline, eigenares te Wemmel; b) Vandernoot Louis Jean François, militair te Antweren, c) Vandernoot Ange Marie Maximilienne, eigenares te Wemmel en d) Vandernoot Adolphe Edouard Auguste, militair te Gent (overlijden)
- 21.04.1838, verkoop: Van Doorselaer-Hofmans Jan-Baptist, landbouwer te Relegem (notaris Martha)
- 15.03.1869, deling: Van Doorselaer-De Cock Willem, landbouwer te Relegem (notaris Grosemans)
- 05.02.1891, verkoop: Jespers-Vanderstockt Paulus, landbouwer te Wemmel (notaris Van Zeebroeck).

De molen brandde af in juli 1892.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

--------------------------------
Le moulin à vent wemmelois, mentionné pour le 1ère fois en 1536 et que l'on trouwe sur les cartes de 1725 en 1776, se trouvait sur le Molenweg près du Zavelberg. Ce moulin banal qui porfitait d'un endroit dégagé dominant la région fut détruit par un incendie en 1892.

Kaarten
De Ferraris J., Kabinetskaart der Oostenrijkse Nederlanden. Opgenomen op initiatief van graaf de Ferraris, heruitgave, Brussel, 1965.

Werken
De Deken J., Kerk van Sint-Servaas en kasteel van Wemmel. Atlas van het Sint-Janshospitaal, 1711 (archief Openbare Onderstand Brussel).
Dépôt de la Guerre; Institut Carthographique Militaire en Nationaal Geografisch Instituut, Topografische kaarten, 19de en 20ste eeuw.
De Wautier G., Carte de Bruxelles et ses environs (manuscript), circa 1810 (Koninklijke Bibliotheek Brussel).
Everaert C.J., Figuratieve kaarten van Wemmel, circa 1770 (Algemeen Rijksarchief).
Popp P.C., Atlas Cadastrale de Belgique, midden 19de eeuw.
Sablon S.F.S., Primitief kadasterplan, 1821.
Vandermaelen P., Geografische kaarten, circa 1846-1854.
Andries Christian, "Wemmel. Geschiedenis, beelden en herinneringen / Histoire, images et souvenirs. 120 illustraties / 120 illustrations, Wemmel, 1988 (p. 18: De wind- en watermolens van Wemmel / Moulins à vent et à eau wemmelois).
Andries C., Wemmel, cultuurpatrimonium, gastronomie en toerisme, Wemmel, 1990.
Andries C., Wemmel. Een dorp tussen grootstad en platteland. Beelden van toen in foto's en prentkaarten, Nieuwkerken-Waas, 1991.
Dessaer R., Geschiedenis van Wemmel, Anderlecht-Brussel, 1945.
De Vocht G., Archeologische onderzoeken te Wemmel, (onuitgegeven scriptie), Leuven, 1999-2000.
Van der Kaa M.-H., Wemmel. Origine et transformation jusque' en 1838 d'un village de l'agglomeration Bruxelloise, (onuitgegeven licenciaatsverhandeling), Louvain-La-Neuve, 1985.
Van Heusden M., La région nord de Bruxelles. Les caractères naturels et spirituels. Le paysage, Brussel, 1946.
Verbesselt J., Het parochiewezen in Brabant tot het einde van de 13e eeuw,deel III, Pittem, 1964, p. 5-33.
Wauters A., Histoire des environs de Bruxelles,deel IV, Brussel, 1972, p. 76-102.
Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 3: arrondissement Halle-Vilvoorde (M-Z)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem", 1992;
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961;
F. Ringoot, "Molens te Wemmel", in: Ons Molenheem, jg. 5 (1985), nr. 3, p. 16-17;