Molen Van Haecke - II of Vincents molen was een stenen stellingmolen, ingericht om graan te malen en olie te slaan, aan de oostzijde van de Landegemstraat, tegenover de Biebuyckstraat. Hij werd opgericht in 1875 door Theophiel Van Haecke uit Nevele, ter vervanging van en met onderdelen van de staakmolen aan de overzijde (= westzijde) van de Landegemstraat (zie: Vosselare, Molen Van Haecke - I).

De molenaarswoning werd pas in 1900 gebouwd.

Opeenvolgende eigenaars:
- 1875, opbouw: Van Haecke Joseph, molenaar te Nevele
- later, eigenaar: Van Haecke Alfons Antoine Emile en consoorten (ovelijden van Jozef Van Haecke)
- 16.06.1884, verkoop: a) Van Haecke Theophiel, molenaar te Nevele, b) Van Haecke Alfons Antoine Emile, molenaar te Nevele en c) Van Haecke Amelie (notaris Schelpe)
- 20.08.1890, verkoop: a) Van Haecke Amelie en b) Van Haecke Alfons, molenaar te Nevele (Theophile Van Haecke verkoopt zijn deel)
- 12.06.1900, erfenis: a) Van Haecke-Van Maldeghem Alfons, molenaar te Nevele (overlijden van Amelie Van Haecke)
- 19.10.1901, erfenis: a) Maria Van Maldeghem (weduwe van Alfons Van Haecke) en b) Van Haecke Emiel, zonder beroep te Nevele (overlijden van Alfons Van Haecke)
- 05.01.1904, deling: Maria Van Maldeghem, weduwe van Alfons Van Haecke (notaris Fobe)
- 1916, huwelijk: Maria Van Maldeghem hertrouwt met Vincent Henri, molenaar te Vosselare
- 1920, erfenis: en de kinderen (overlijden van Maria Van Maldeghem in nov. 1918)
- 05.08.1920, verkoop: Vincent-Vandermoere Henri, landbouwer te Vosselare (notaris Blomme) 

Na het overlijden van Jozef Van Haecke werd de molen op 16 juni 1884 in het openbaar verkocht aan zijn drie kinderen: Theofiel, Amelie en Emile. Amelie en Theofiel overleden allerbei ongehuwd in 1900. Emile erfde alles en huwde met Maria Van Maldeghem uit Nevele. Emile Van Haecke overleed een jaar later, in oktober 1901.
Hij liet een zwangere echtgenote achter, die later beviel van een zoon. Ze lieten de baby Emile dopen naar zijn te vroeg overleden vader. De jonge weduwe Van Haecke hertrouwde met de muldersknecht Henri Vincent. Samen hadden ze een zoon: Gustaaf. Die hielp op een dag als jonge knaap zijn vader bij het ontzeilen van de molen. Plots draaide een wiek omhoog en Gustaaf ging mee de hoogte in, zich krampachtig vastklampend aan het hout. Hij maakte een hele omwenteling mee en kwam ongedeerd weer op de gaanderij terecht.

Van Vincents molen zei men destijds dat de roeden met hun 25,6 meter lengte de langste waren van de wijde omgeving of zelfs van hele land. In 1886 werd een stoommachine geplaatst, maar er werd ook nog gebruik gemaakt van de windkracht om te malen.

De Franse artillerie beschoot de molen in november 1918. In de kelder van de woning viel een obus. Muldersvrouw Maria Van Maldeghem werd hierbij gedood, terwijl mulder Henri Vincent een oog verloor. De puinen werden in de jaren 1920 geheel opgeruimd.

De Potter F. & Broeckaert J., Geschiedenis van de gemeenten der  provincie Oost-Vlaanderen, reeks I, deel 7, Gent, 1864-70.
Guy De Muynck, Groot-Nevele in oude foto's - deel 1, Eeklo, Taptoe.
 Molens in het Land van Nevele, in: Het Land van Nevele, XXII, nr. 4, p. 343 e.v..
Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost-Vlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster. Tweede aflevering. De arrondissementen Eeklo en Gent, in: Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen, XV, 1961, 2 (Gent, 1962)
H. Holemans, Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 8. Gemeenten U-Z, Opwijk, Studiekring "Ons Molenheem", Opwijk, 2008.
K. Lanclus, Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Gent, Kanton Nevele, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 12N1, Brussel - Turnhout, 1989.