De Middelmolen of Middelste Molen was een watermolen op de Woluwe. Het was een graan- en oliemolen, daarna in de 16de eeuw een plaatsermolen en werd toen Gommaringenmoeln genoemd.
De Rekenkamer gaf hem op 7 februari 1556-1557 in pacht aan Gaspar Pennens die hem tot moutmolen ombouwde.
De molen werd later aan een blauwververij gehecht.
Daarna kwam een zekere Cock het bedrijf verderzetten, maar aangezien het niet meer lonend was maakte hij er een papiermolen van.
Vervolgens werd een kleine molen voor het slijpen van kristallen flessen aan toegevoegd.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Cooreman-De Rechter François, de weduwe, te Vilvoorde
- 23.02.1836, erfenis: de kinderen (overlijden van de weduwe De Rechter van François Cooreman)
- 27.07.1836, deling: Cooreman Egidius Josephus, molenaar te Vilvoorde (notaris De Coster)
- 10.12.1853, erfenis: Cooreman Jan-Baptist, koopman te Vilvoorde en b) Cooreman Maria Isabella, te Vilvoorde
- 14.01.1870, erfenis: Cooreman Jan-Baptist, eigenaar te Vilvoorde (overlijden van Maria Isabella Cooreman)
- 16.06.1881, deling: De Bontridder-Portaels Henricus Franciscus, koopman en advocaat te Vilvorode (notaris Dumortier)
- 01.06.1882, verkoop: a) Matthijs Julius, eigenaar te Vilvorode en b) De Bontridder-Portaels Henri François, koopman en advocaat te Vilvoorde (notaris Dumortier)
- 18.12.1895, erfenis: Matthijs J ulius, eigenaar te Vilvoorde en b) De Bontridder-Portaels Henricus Franciscus, de weduw eenkindeen (ovelrijden van Henri De Bontridder)
- 23.10.1896, erfenis: a) Matthijs Julius, eigenaar te Vilvoorde en b) De Bontridder-Portaels Henri Frans, de kinderen (overlijden van de weduwe van Henri De Bontridder)
- 28.12.1897, deling: a) Matthijs-Pauwels Jules Seraphin Vital, nijveraar te Vilvorode en b) De Bontridder-De Lannoy Fritz Frans Emiel, nijveraar te Vilvoorde
- 12.11.1898, maatschappij: Maatschappij in collectieven naam "Weduwe JF De Bontridder", te Vilvoorde (notaris Bal)
- 16.04.1925, verkoop: Stad Vilvoorde (notaris Bal - stadsmagazijn).

De watermolen werd rond 1900 buiten gebruik genomen. De stad Vilvoorde kocht het gebouw in 1925 aan om er een stadsmagazijn in te richten.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS
-

1200 jaar Vilvoorde, Vilvoorde, 1980.
Biesemans L., Vilvoorde: ons heden is zijn verleden, Vilvoorde,  1990.
de Ferraris J., Kabinetskaart der Oostenrijkse Nederlanden. Opgenomen op initiatief van graaf de Ferraris, heruitgave Pro Civitate,  Brussel, 1965.
Nauwelaers J., Histoire de la Ville de Vilvorde, 2 delen, Brussel,  1941. Van Impe F.A., Beknopte geschiedenis van Vilvoorde, 2003.
Verbesselt J., Het ontstaan en de ontwikkeling van de stad  Vilvoorde, in Eigen Schoon en de Brabander, jaargang XXXIII, nummers 1-2,  januari-februari 1950, p. 1-28.
Verbesselt J., Het parochiewezen in Brabant tot het einde van de 13e  eeuw. Deel XI. Tussen Zenne en Dijle, Pittem, 1972, p. 7-99.
Verheyden A.L.E., Onze stad Vilvoorde, Vilvoorde, 1977.
Wauters A., Histoire des environs de Bruxelles, Boek 6-B, Heruitgave  van de originele tekst van 1855, Brussel, 1972.
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961.
Holemans Herman, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 3: arrondissement Halle-Vilvoorde (M-Z)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem", 1992.
Frans Ringoot, "De molens van Vilvoorde", Ons Molenheem (Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem), 1999, jan.-maart, nr. 1, p. 10-15.