De Slijpmolen (Sleypmolen), later Kleinmolen (Cleyn Molen) of Hondnestmolen, was een slijpwatermolen, op het kruispunt van de huidige Engelandstraat en de Fonsnylaan op de Elsbeek.

Hij werd voor 1321 opgericht als een slijpmolen, waar wapens en wapenuitrustingen geslepen en gepolijst werden.

In de 17de eeuw werd hij omgebouwd tot een graanmolen.

De stad Brussel kocht de molen aan op 23 mei 1848 zodat de molen het water van de Elsbeek naar de riool van de Zuidlaan kon leiden.
Het materieel en de machines werden op 3 september 1852 verkocht voor 331 frank.
Het gebouw werd in de tweede helft van de 19de eeuw gesloopt.

Lieven DENEWET

Jean-Pierre De Staercke & Pierre Dejemeppe, "Sint-Gillis. Acht eeuwen geschiedenis(sen)", Brussel, Editions Mardaga, 2016, p. 23.
Guy-Laurent van der Beeck & Pierre Mattelaer, "Le Nieuwmolen: Chronique d'un moulin disparu", in: Cahiers bruxellois, vol. 38, 2004-2005, p. 1-32.
Alexandre Henne & Alphonse Wauters, "Histoire de la Ville de Bruxelles",  Brussel, I-II, 1845.
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961.
Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1980. Brabantse wind- en watermolens. Deel 1: arrondissement Brussel-Hoofdstad", Kinrooi, Studiekring 'Ons Molenheem", 1989.
Paul Bauters & Marc Villeirs, "Les moulins à eau et à vent de Woluwe-Saint-Lambert et de la région bruxelloise. Histoire et technologie / Water- en windmolens van Sint-Lambrechts-Woluwe en van het Brussels gewest. Geschiedenis en techniek", Woluwe-Saint-Lambert/Sint-Lambrechts-Woluwe, 1996 (Musée communal de Woluwe-Saint-Lambert, cahier n° 2 / Gemeentelijk museum van Sint-Lambrechts-Woluwe, tijdingen n° 2) Dubreucq J., Bruxelles 1000, une histoire capitale : 8 sections anciennes de Bruxelles en 9 volumes, Brussel, 1996-2000, p. 8, 40-45, 50, 52.
Dons R., 'Commentaire de la carte toponymique de Saint-Gilles-Bruxelles (1262-circa 1860)', Le Folklore brabançon, 252, 1986, p. 351-353.