De Moulin du Ry Pirot was een graanwatermolen in de Bois de l'Hermitage Saint-Jean, op de Ri Pirot. Er waren twee molenvleugels: de Moulin d'en Haut op het perceel A16 bish en de iets meer stroomafwaarts gelegen Moulin d'en Bas op A16bism. Ze werden gelijktijdig opgetrokken in 1837. De toestemming van de Bestendige Deputatie van de provincie werd pas op 6 juli 1839 verleend, zodat het om een regularisatie ging.

Opeenvolgende eigenaars:
- 1837, opbouw: Mosselman Thédore Jean, rentenier te Court-Saint-Etienne (kadasterdocument 220: "maison et 2 moulins à grains construits sur terrain vierge", 1837)
- 27.05.1876, erfenis: de weduwe en de kinderen (overlijden van Théodore Mosselman)
- 10.09.1881, deling: Ruffo di Calabria-Mosselman du Chenoy Fulco Christian Benjamin, de weduwe, eigenares te Napels (Italië) (notaris Schijven)
- 26.04.1892, verkoop: Boël-Capite Gustave, industrieel te Laa Louvière (notaris Dubost - "ruines du moulin à grains à eau et le restaurant "Ry du Pirot")

In 1892 werden beide molengebouwen, alsook het restaurant "Ry du Pirot", als puinen omschreven. We vermoeden dat ze afgebrand waren. De gebouwen werden heropgebouwd als woonhuis.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 8: arrondissement Nijvel (P-Z)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem", 2003;.
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961;
Vincent Van Grunderbeeck, "Les moulins à eau de la Haute-Dyle", in: Le Lothier roman, Revue d'histoire publiée par le Cercle d'histoire et d'archéologie du Pays de Genappe, Trimestriel, Vieux-Genappe, 1996, n° 1, p. 17 (ill.), p. 19 (ill.) en p. 53.