De Rosmolen in brouwerij Leeuwenberg was een koren- en moutmolen in deze brouwerij, die nog in 1904 bestond onder de benaming "In de Leeuwenberg". Hij was gelegen op de zuidzijde van de Sint-Bavostraat, op de hoek met Bist.

Reeds in 1494 was er sprake van een rosmolen op een brouwerij genaamd de Leeuwenberg aan de Bist. 
In 1546 vinden we Wouter Schoemans in de dubbele hoedanigheid van brouwer-herbergier in de bronnen vermeld. Op 4 mei 1547 schonk brouwer W. Schoemans Janssone, omwille van de lange en vele goede diensten hem bewezen door zijn 'peter', Cornelis vanden Bogaerde, aan deze de helft van de stede met huis, duifhuis, 'brouhuyse metten aleme vander brouwerye, metten tonne, akeren, rosmoelene ende alle de gereetscape daartoe dienende', gelegen op de hoek van de Kerkstraat (de huidige Sint-Bavostraat). De andere helft daarvan behoort aan Kerstiaen Ments. De helft van de weggeschonken brouwerij die kwam hem gedeeltelijk toe door het huwelijk met wijlen Beatrice Nulaets en gedeeltelijk door aankoop tegen de genoemde K. Ments en tegen Cornelie Ments, bij schepenbrief van Wilrijk van 20 december 1520. Gezien de situering op de hoek van Bist en Kerkstraat (nu St.-Bavostraat), moet het hier om het huis van de Leeuwenberg gaan, waarvan in 1606 gezegd wordt dat het voorheen een brouwerij is geweest. Ten minste tot 1569 was Cornelis vanden Bogaerde brouwer in de Leeuwenberg.
In 1615 ging het pand, dan genaamd Leeuwenborch, tegnover kasteel Ieperman, over in handen van een andere eigenaar. Het was op dat moment geen brouwerij meer.

Volgens een koopakte uit 1720 is brouwerij Leeuenberg dan weer in werking. Dat jaar kochten Dillis Verhoeven en Maria Lauwers de Leeuwenberg met alaam en toebehoren vann Peter vanden Brande. Ruim een halve eeuw later, in 1775 kocht meier Hendrik JanColhoven, afkomstig uit Dordrecht, samen met zijn echtgenote Elisabeth de Preter, de brouwerij met tonnen, vaten en inboedel. Hij stierf op 16 februari 1799 op 66-jarige leeftijd en was de laatste meier van het Ancienn Regime.

Café In de Leeuwenberg bestond nog in het begin van de 20ste eeuw. In de jaren 1940 deed hij tijdelijk dienst als politiebureau van Wilrijk.

R. VAN PASSEN, Alfons VAN STAPPEN & Lieven DENEWET

Alfons Van Stappen, "Rosmolens in Wilrijk", in: J. De Ridder, "Windmolens te Wilrijk", Wilrijk, Kring voor Heemkunde Wilrica vzw, 1995, p. 47.
Prims F., Geschiedenis van Wilrijk, Wilrijk, 1952, p. 225, 471-472, 480.
Van Der Zeyp J., Het rijke Wilrijk 1200 jaar oud, Antwerpen, 1965.
Van Passen R., Geschiedenis van Wilrijk, Wilrijk, 1982.
Van Passen R., Molensprokkelingen, in: Molens in de provincie Antwerpen. Katalogus van de molententoonstelling te Boechout en Kasterlee, 1965.
Van Passen R. & Roelants K., Toponymie van Wilrijk, Wilrijk, 1967.