De Watermolen van Ruisbroek was een getijwatermolen op de Zielebeek.

Hij staat omschreven in de beschrijving van het dorp Ruisbroek in de Keure van Ruisbroek van 1294, uitgevaardigd door Phillips van Vlian(d)en en Sophie van Scorres (Schorisse), heer en vrouwe van Rumst: "van der brugge die men heet ter moelen die op die Sielebeke gheleghen es".

Als schepenen uit de 14de eeuw zijn drie opvolgende molenaars gekend: Johannes Molitoris of Jans Moelnerezone (1316), ook genoteerd als Willoynis Molendarius (1318) en Willoy die Molnere (1323), zoon van Jan. Als ze schepenen waren van Ruisbroek, is er kans dat zij molenaars waren van de watermolen van Ruisbroek, ofwel, indien ze op Ruisbroek woonden, van de windmolen bij Sauvegarde die gelegen was op grondgebied van de heerlijkheid Puurs.

Net zoals de watermolen aan de Oude Schelde te Bornem en op de Vliet bij Oppuurs is hij vroeg verdwenen.

Louis CALLAERT

Louis Callaert, "Een watermolen in Ruisbroek?", in: Klein-Brabants Molenboek. Jaarboek van de Vereniging voor Heemkunde in Klein-Brabant vzw, 44e jg., 2009, p. 192.