De Begijnenmolen (in 1721 het Peerd genoemd) was een houten korenwindmolen op het Kasteelplein aan de Kronenburgstraat, tussen de Lambert- en de Kasteelpleinstraat. Tot rond 1500 stond hij nog buiten de stadswallen vann de derde stadsvergroting (voltooid rond 1500) die tot aan de Bervoetsstraat en de Schermersstraat kwam.

De molen werd voor 1500 gebouwd. Het begijnhof kocht in twee helften van de "... Molendinum ante curtim beghinarium...".

In 1568 werd de Sint-Jorisvest gegraven naar de nieuwe Citadel. Bijna onmiddellijk na de bouw van de Citadel werd de oostkant ervan met de stadsmuren verbonden. De molen kwam nu "intra muros" te staan. Dat is te z ien op de stadsplannen van Pauwels van Overbeke: eerst op zijn oude berg, dan op de stadsmuur, om vervolgens - nog steeds op zijn verhoog - midden op het Kasteelplein te komen staan.

De molen bij de Begijnenpoort moest op last van Zijne Majesteit door de stadsdiensten verplaatst worden. De eigenaars, de wezen De Custre, protesteerden tegen de aanwezigheid van de stadsbomen, waardoor de molen beroofd werd van de drie "principale winden".

Op Paasdag 13 april 1721 geraakte de molen zwaar beschadigd door een blikseminslag en werd een soldaat die onder de molen schuilde doodgeslagen: "13 April 1721 - Wezende Paesschen is hier groot onweer geweest zodat vele schade is geschiet aen twee molens en op de Kasteelplijn onder den molen genaempt het Peert eenen soldaet doodgeslaegen die daer zat te schuylen en op den anderen op Stuivenbergh alwaer ook vele schaede is geschied..."

Georges KOCKELBERG

Stadsplannen van Pauwels van Overbeke
Floris Prims, "Geschiedenis van Antwerpen", deel II/8.
Hugo Lambrechts-Augustijns," De Begijnenmolen op de Steenweg van Borgerhout", Heemkundig handboekje voor de Antwerpse regio (Gitschotelbuurschap Borgerhout), jg. 49, 2001, 2, p. 12-15.