De Moulin de Mabompré kan bogen op een eeuwenlange geschiedenis. Het dorp Mabompré werd gesticht door de monniken van de abdij Saint-Sauveur van Prüm. In 893 bezat deze abdij te Mabompré twee molens in werking en één vervallen molen. Deze molen kwam later in het bezit van de adellijke familie Ouren (14de-17de eeuw). In 1617 werd de molen afgestaan aan de Priorij van Houffalize, die hem als banmolen gebruikte. Na de Franse revolutie kwam de molen in handen van particulieren.

In 1843 werd een achttal meter verder een nieuwe molen gebouwd (11,25 x 11 m). De familie Wuidart kocht de molen aan in 1906. De laatste molenaar was Gustave Wuidart (°1939), die de molen stillegde in 1985. Er is nog een metalen bovenslagrad uit 1948, afkomstig van Barchon. De maalgoot is verdwenen. Het binnenwerk is nog aanwezig: gietijzeren overbrenging, 2 steenkoppels, builmolen en graanreiniger.
De molen is ingericht als verblijfplaats voor gasten (“gîte rural”).

L. Denewet & J.P. Vingerhoed
 ------------------------
Au bord de la Petite Eau tourne encore la roue du Gai Moulin, dernier moulin à farine encore en activité sur l'Ourthe Orientale en 1985 ! C'était un moulin banal. Ce qui signifie que les habitants étaient tenus de faire moudre leur grain au moulin, moyennant paiement (proportionnel à la quantité de grain moulu).(Source : Maison du tourisme d'Houffalize-La Roche)  

Jacky Adam, "Des Moulins et des Hommes. L'Ourthe orientale", Editions Eole, La Roche-en-Ardenne, 2001, p. 197-203.