Hévillers (Mont-Saint-Guibert), Wallonië, Waals-Brabant
- Naam
- Moulin du Château, Moulin de Bierbais
- Ligging
- rue de Bierbais
1435 Hévillers (Mont-Saint-Guibert)
sur la Houssière
kadasterperceel C40
Wallonië - Waals-Brabant
- Geo positie
- 50.631756, 4.613954 (Google Streetview)
- Eigenaar
- Privaat
- Gebouwd
- Voor 1700
- Type
- Bovenslag watermolen
- Functie
- Korenmolen
- Kenmerken
- Natuur- en bakstenen gebouw
- Gevlucht/Rad
- Metalen bovenslagrad
- Inrichting
- Verwijderd
- Toestand
- Gebouw gerenoveerd; restant van het rad; sluiswerk verdwenen
- Bescherming
- niet,
Niet beschermd - Molenaar
- Geen
- Openingstijden
- Niet toegankelijk
- Database nummer
- 1171
Karakteristiek
© Foto: Robert Van Ryckeghem
Beschrijving / geschiedenis
De "Moulin du Château" of "Moulin de Bierbais" is gelegen aan de rue de Bierbais, op de Houssière, op 86,50 meter hoogte. Het gaat hier om een vroegere heerlijke banmolen die met twee waterraderen was uitgerust. Hij dreef ook de apparaten aan van de boerderijschool of schoolhoeve van Bierbais.
Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Deman de Lennick Ernest en consoorten, eigenaar te Hévillers
- 16.09.1836, deling: Deman de Lennick Charles Ernest Ghislain, eigenaar te Hévillers (notaris Michotte)
- 25.06.1859, verkoop: a) Everaerts Maximilien Joseph (père) (voor 3/7), eigenaar te Ernage, b) Everaerts Maximilien Joseph (fils) (voor 1/7), eigenaar te Ernage, c) Everaerts Charles Joseph (voor 1/7), eigenaar te Ernage en d) Everaerts Marie Joseph (voor 2/7), advocaat te Chaumont-Gistoux (notaris Tombeur)
- 1883, rectificatie: a) Everarts-Goes Charles Marie Joseph, kandidaat-notaris te Hévillers en b) Everarts Charles Joseph, eigenaar te Hévillers
- 09.11.1889, gift: a) Everarts-Dumont Paul Ernest Joseph Marie Ghislain, eigenaar te Hévillers en b) Everarts-Osy Eugène, eigenaar te Hévillers (notaris Goës)
- 20.08.1894, verkoop: De Becker-Rémy Auguste, advocaat te Elsene (notaris Taymans)
De graanwatermolen brandde af in 1889. Hij werd in 1890 niet meer als een graanmolen herbouwd, maar als een "fabrique de vernis de pommade et de boîtes à métaux à eau" (een dozenfabriek).
Vanaf 1897 werd het een houtzaagmolen op waterkracht ("scierie de bois à eau"), maar meteen voegde het kadaster er aan toe: "scierie de peu d'importance inachevée et inoccupée". Dat de houtzaagmolen niet succesvol was, blijkt ook uit het gegeven dat hij na amper vier jaar, in 1901 werd opgeheven. Het gebouw werd nog verder gebruikt als landgebouw.
Het witgekalkt gebouw is gerenoveerd, maar de watertoevoer is afgesneden, het sluiswerk is verdwenen en van het metalen bovenslagrad blijft haast niets meer over.
Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS
Literatuur
Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 7: arrondissement Nijvel (F-O)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem", 1998, p. 30.
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961.
