Dit gebouw maakt deel uit van de Abbaye de Notre-Dame de Grand-Pré, waarvan alleen de dienstgebouwen nog bestaan. De Cisterciënzer monniken benutten door middel van een ingenieus kanalensysteem de waterkracht van de Samson op verscheidene manieren, zoals het malen van graan, het persen van olie, het slaan van koper en messing, het walsen van lood, het platineren van ijzer, het zagen van hout en het polijsten van marmer. Dit voormalige bedrijfsgebouw van de abdij is hier een voorbeeld van.
De molen vervulde in de loop der tijd diverse functies. Het waterrad heeft als laatste tot 1958 dienst gedaan voor de opwekking van electriciteit.

Niels WENNEKES

Archives ecclésiastiques de l'Abbaye Notre-Dame de Grandpré (Faulx-les-Tombes) - Liasse N° 3009
Copie du bail du moulin de Grandpré en 1764 ("... commenceront au jour St Jean Baptiste mil sept cent soicante quatre...").
"Copie du baille suivie de la prisure faite en 1764", conclu entre l'Abbaye Notre-Dame de Grandpré et le couple de meuniers Charles Borlee x Marie Agnes Fondaire, d'autre part.

Les mêmes archives, Liasses N° 3005, 3006 et 3007, mentionnent également un "Stordoir" à Grandpré (Gestion assurée par l'abbaye elle-même).

Pierre DEMAZY

Archives d'Etat à Naumur, Archives ecclésiastiques de l'Abbaye Notre-Dame de Grandpré (Faulx-les-Tombes) - Liasse N° 3009. Copie du bail du moulin de Grandpré en 1764 ("... commenceront au jour St Jean Baptiste mil sept cent soicante quatre...")
Roger Delooz, “Les beautés du namurois. La région de Gesves”. Lonzée, l'Auteur, 1992, 116 p.