Het klooster van Géronsart werd gesticht in de 12de eeuw en werd na 1600 verheven tot abdij op vraag van de aartshertogen Albrecht en Isabella. Opgeheven in 1797. In de omheiningsmur zijn er nog sporen van de inrijpoort die dateert van 1645.
Het gebouw van de abdijmolen werd rond 1700 opgetrokken in traditionele stijl in zandsteen. Het werd grondig heringericht in de 19de en 20ste eeuw en is thans volledig verbouwd tot woning. De spaarvijver (l'Etang de Géronsart) is nog aanwezig.
Het domein is evenwel afgesloten en niet toegankelijk voor het publiek.

Jean-Paul VINGERHOED

V. Barbier, "Histoire du monastère de Géronsart, de l'ordre des chanoines réguliers de Saint Augustin", Namur, 1886.
U. Berlière, "Monasticon belge; vol. 1: provinces de Namur et du Hainaut", Maredsous, 1890-97.
Émile Poumon, "Abbayes de Belgique", Bruxelles, Office de Publicité, S. A., éditeurs, 1954, p. 91.
"Album namurois du Prince de Croy" (gouache de l'abbaye de Iéronsart en 1605 par l'artiste Adrien de Montigny)
Joseph Delmelle, "Abbayes et béguinages de Belgique", Bruxelles, Rossel Edition, 1973, p. 66.
Catherine Guyon, "Les Ecoliers du Christ: l'ordre canonial du Val des Ecoliers, 1201-153.", p. 121-123. Université de Saint-Etienne.
Jean-Jacques Jespers, "Dictionnaire des noms de lieux en Wallonie et à Bruxelles", Tielt, Lannoo Uitgeverij, 2005.

Philippe Vandermaelen, "Dictionnaire géographique de la province de Namur", Bruxelles, Établissement géographique, 1832, p. 157.