Molen Van Steenberghe

De Molen Van Steenberghe was een houten graanwindmolen die voor 1626 werd opgericht aan de zuidwestzijde van de Oude Baan (nr. 106), de vroegere Gentweg, nabij de Anthony De Jonghewijk, ten z uiden van de Donkerwegel. Hij stond op een perceel van 158 roeden groot, op het kadasterpercel A 979.

Eigenaar in 1626 was Joos Van Hove, in 1726 N. De Lateur, in 1768 Joannes Franciscus Van Steenberghe en rond 1830 Frans van Steenberghe, molenaar te Sint-Niklaas. Op 11 september 1833 volgde de verkoop aan Philippe Heirbaut, molenaar te Nieuwkerken-Waas (notaris Spanoghe).

We zien hem aangeduid op de Ferrariskaart (ca. 1775) met het bruin symbool van een staakmolen.

De molen werd in 1842, zonder de grond, verkocht aan molenaar Francis Saey uit Schoonaarde. Deze had op 7 juni 1842 de toestemming gekregen van de Bestendige Deputatie van de provincie Oost-Vlaanderen om in zijn woonplaats een houten korenwindmolen te bouwen. Hierop werd de Molen Van Steenberghe naar de Rimeir in Schoonaarde verplaatst, waar hij in 1942 - aldus net 100 jaar later - werd gesloopt.

Zie verder: Schoonaarde (Dendermonde), Hoogstraatmolen, Bommelsmolen

Lieven DENEWET & Daniël GRUMINAU

Landkaarten
- Ferrariskaart (ca. 1775)
- Atals der Buurtwegen (ca. 1842) (niet meer aangeduid)

Werken
Daniël Grumiau, "Liber Memorialis Nieuwkerken 1294-1994", Nieuwkerken-Waas, Ten Bos, 1994, p. 323-324.
Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost-Vlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster. Derde aflevering. De arrondissementen Oudenaarde en Sint-Niklaas, in: Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen, XVI, 1962, 2 (Gent, 1963)
Herman Holemans, Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 5. Gemeenten M-N, Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2004.
W. Smet, De windmolens in het Waasland, Nieuwkerken-Waas, 1974.
W. Smet, Kijk op het Waasland, Nieuwkerken-Waas, 1977.
Mailberichten
Hugo De backer, 08.03.2014.