De Moulin Min of Moulin Delfaque was een stenen korenwindmolen, type grondzeiler, gebouwd door Mathieu Min mits vergunning van 24 maart 1842 door de Bestendige Deputatie van de provincie Brabant. Hij stond op de hoogvlakte van Céroux, op de Petit Champ, 132 meter boven de zeespiegel.
Hij bezat 3 koppels molenstenen.

Opeenvolgende eigenaars:
- 1842, opbouw: Min Mathieu, landbouwer te Céroux-Mousty
- 19.04.1866, deling: Min Jeanne, echtgenote Defalque Joachim, landbouwer te Céroux-Mousty (notaris Dery)
- 10.06.1893, gift: Delfacque-Dessy Mathieu, landbouwer te Céroux-Mousty (notarissen Bette en Debroux)
- 11.06.1897, erfenis: a) Delfacque-Dessy Mathieu, de weduwe en b) Delfacque Marie Désirée Joséphine Mathilde Ghislaine, zonder beroep te Céroux-Mousty (overlijden van Mathieu Delfacque)
- 13.07.1903, verkoop: Verlaine-Strens Elie Ghislain, bediende te Céroux-Mousty (notaris Debroux - terrain au moulin à vent qui est en ruines).

Op 2 augustus 1861 werd het vijfjarig meisje Victoire Folie door een slag van een draaiende wiek gedood. De molen was het onderwerp van een liedje dat zeer populair was rond 1880-1890.

De molen werd in 1897 buiten gebruik gesteld en in 1901 onttakeld. De nieuwe eigenaar Elie Verlaine  sloopte de molenromp in november 1903 door middel van dynamiet. De binneninrichting werd verkocht aan de weduwe Defrenne van Grand-Leez voor de nog bestaande stenen windmolen aldaar.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 6: arrondissement Nijvel (A-E)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1995.
M.A. Duwaerts e.a., "Molens in Brabant", Brussel, 1961, p. 131-132.
Jeanne Vercheval-Vervoort (coord.), "La révolution alimentaire à l'aube du marché européen", Mont-sur-Marchienne, Archives de Wallonie, 1991, p. 64.