De Slagmolen van Vanvalle was een olierosmolen, type binnenrosmolen, gelegen op de hoek van de Luikersteenweg (nr. 560) en Schabroek, op het kadasterperceel A264.

Gebouwd voor 1827.

Kadastrale beschrijving uit 1827: "... is samengesteld uit een paer molensteenen, van 2 ellen 25 d. (2,25 m) middellijn op 25 d. (25 cm) dikte, dienende tot het pletten van zaed, en twee hamers tot het uitpersen der olie. Hij is (in) beweging gebragt door een paerd. Hij bevindt zich in een steenen gebouw, groot, welingerigt en in goeden staet; voordeelig aen het huis van den eigenaer, op den steenweg gelegen ... den eigenaer maekt tot olie het zaed welk hij koopt of die hem, door bijzondere persoonen wordt toegebragt". Kadastraal inkomen in 1827: 50 florijnen.

EIgenaars:
- 1827: Vanvalle Giesbert, winkelier
- 1851: weduwe en kinderen
- 1863: Vanvalle Maria, echtgenote Vangrootloon Lambertus, veearts te Klein-Gelmen
- 1894: Vangrootloon Maria Madeleine, eigenares

We vinden hem aangeduid op de kaart van Ph. Vandermaelen van ca. 1850 onder de benaming "M(oul)in à Huile".

Het rosmolengebouw werd in 1893 vergroot en werd in 1916 omgevormd in een landgebouw.

Herman HOLEMANS & Lieven DENEWET

Herman Holemans & Werner Smet, "Rosmolens in Limburg vanaf 1844", Nieuwkerken, [1982], p. 6 (Studiekring Ons Molenheem - Studie nr. 2).
Frieda Schlusmans m.m.v. Gyselinck J., Linters A., Wissels R., Buyle M. & De Graeve M.-Ch., Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Hasselt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 6N2 (He-Z), Brussel - Gent, 1981.