De Mierenbergmolen of de molen van Alen was een houten korenwindmolenn in de Minnestraat, in het gehucht Struyck, op de Mierenberg, op een halve kilometer ten zuidoosten van de kerk van Assent.

De standaardmolen met open voet stond sinds 1742 op de Doodsberg te Schaffen. Petrus Alen, gehuwd met Maria Mathilde Jordens kocht de molen aan in 1886 en verplaatste hem (met behulp van twee schrijnwerkers) naar de Minnestraat op de Mierenberg in Assent, op 600 meter ten zuidoosten van de kerk.

Daar heeft de standaardmolen voor het eerst gemalen in 1887.

Opeenvolgende eigenaars:
- 1887, opbouw: (voor de grond) Van den Hove-Verheyden Henri August Eugène, rentenier te Brussel en (voor het gebouw) Alen Victor Emmanuel, molenaar te Assent
- 17.02.1889, erfenis: (van de grond) de weduwe Verheyden (overlijden van Henri Van den Hove); zij hertrouwde met Toussaint Huybrecht Frans, eigenaar te Brussel
- 11.07.1919, erfenis: (van de grond) a) Malengreau Gabriëlle en consoorten (voor naakte eigendom), eigenares te Diest en b) Malengreau-Fiart Jules, de weduwe (voor vruchtgebruik) te Assent
- 02.07.1930, erfenis: (van het gebouw) Alen Victor, de erfgenamen (overlijden van Victor Alen)
- 15.08.1932, deling: (van de grond) Malengreau-Friart Jules, de kinderen (overlijden van de weduwe Friart)
- 17.05.1933, deling: (van het gebouw) Alen Ferdinand Carolus, de weduwnaar (overlijden van vrouw Torfs op 11.05.1929) en de kinderen, molenaar te Assent (notaris Van Haacht)
- later, erfenis: (van het gebouw) de kinderen (overlijden van Ferdinand Alen)
- later, deling: (van het gebouw): Alen-Jacobs Felix, molenaar te Assent
- 05.11.1934, verkoop (van de grond) Alen-Jacobs Felix, molenaar te Assent (notaris Grootjans)

In 1924 nam Ferdinand Alen de molen over van zijn vader. Ferdinand werd op 22 mei 1944 meegenomen naar Duitsland en is er overleden.

De molen werd beschermd als monument in 1944. Na de oorlog zette zijn zoon Felix Alen de molenaarsstiel verder. Door de vooruitgang legde hij de molen eind 1951 (of 1953) stil en maalde verder op elektriciteit Daarna runde de zoon van Felix het bedrijf verder in Assent: vier generaties Alen waren er molenaar (1887 -1987).

In 1958 schonk Felix Alen de molen aan de stad Diest. Dé initiatiefnemer was de toenmalige stadsarchivaris Van der Linden: de molen is dan ook naar hem vernoemd! De standaardmolen werd uiteengenomen in de maand augustus van datzelfde jaar en tussen mei en september 1960 op de stadswallen van Diest, aaan de toegang van het domein Halve Maan, in zijn oorspronkelijke vorm heropgericht. Sommige onbruikbare of ontbrekende gedeelten werden bij de wederopbouw vervangen door stukken afkomstig van de houten molen van Kortenaken die tussen 2 februari en 10 maart 1960 gesloopt werd. De wieken en de trap waren afkomstig van de standaardmolen van Eindhout die op 13 en 14 juni 1960 werd afgebroken.

Voor verdere gegevens verwijzen we naar Schaffen (Molen op de Doodsberg) en Diest (Lindenmolen).

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Heks laat stiekem graan malen tijdens de oorlog
Marie Teute dat was 'n heks, zeiden ze. Als Marie verkeerde met ene, zaten z'eens in huis, en de jong ging naar huis. En Trees, dat was haar moeder, dat was ook 'n heks, die was nog in huis en die had alles afgeluisterd wat die twee verteld hadden en ze zat buiten in een kuip en ze was nog in huis! Daar vonden ze dan pensen aan haar huis - die woonde onderwege Diest - dàn pensen, dàn appelsienen, van alles vonden ze daar. Dan was ze daar aan de deur geweest op 't Schabroek bij ne mens en daar lagen twee armen in 'n kuip. Die haar moeder was 'n heks. Ik hechtte daar weinig geloof aan, maar ze mocht toch niet aan mij komen.
In den oorlog maalde onze jongste hier in de molen - ge mocht toen niet malen, maar dan deden ze dat 's nachts. - En dan kwam één van de jongens of meiskes - dat waren allemaal heksen, allé die hadden den naam - dan kwam één van die kinderen hunnen melooie (zak van 50 kg koren) brengen, en dan staken ze dat in een hoop of zo, dat de Duitsers het niet kosten vinden eh. En dan kwam Marie zien of dat gereed was; en dan poolde (peulde) ze bonen voor mij, en dan miek ze de legumen (groenten) gereed en die had ook den naam van 'n heks! Maar ik liet ze toch maar m'n eten gereed maken!

- Zegspersoon: Maria Toetenel, 84 jaar in 1957, huishoudster, Assent
- Bron: M. Houtmeyers, "Onderzoek naar de sagemotieven in het marktgebied van Diest", Leuven, 1957 (onuitgegeven licentiaatsverhandeling), p. 190-191.
- Sagenmotief: toverwereld - heksen - verschijningsvorm: op twee plaatsen tegelijk; ontmoeting; macht

Fred Jonckers, Berthy Stas, (Ina Stabergh), "Assent Bekkevoort Molenbeek Wersbeek vroeger en nu", Bekkevoort, Gemeentebestuur, 2005, 208 p.
F. Claes, "Kennismaken met Bekkevoort, Leuven, 1988 (Reeks Oost-Brabant).
M. Janssens & W. Yserbijt, "Monografie Bekkevoort: vanuit natuur, cultuur-historisch en landschappelijk oogpunt naar een ruimtelijk en milieubleid toe", Bekkevorot, Gemeentebestuur, 1988, 152 p.
G. Van der Linden, "De Diesterse molens vroeger en nu", in: Brabant, X, 1960, p. 1-45;
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961;
Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 4: arrondissement Leuven (A-L)", Kinrooi, Studiekring 'Ons Molenheem', 1993;
Lieven Denewet, "Honderd bespookte molens in Vlaanderen. Een verzameling molensagen van de kuststreek tot het Maasland", Molenecho's, XX, 1992, 3-4, p. 143, 144, 208-209;
Lieven Denewet, "Vlaamse molens in volksverhalen  (deel 3)", in: Vlaamse Molens, V, 2011, 5.
Info ons verstrekt door Angèle Alen (zus van de eigenaar te Assent), 05.04.2006.