De Hoogmolen was een houten korenwindmolen aan de zuidoostzijde van de Vlasbloemstraat (nr. 17), op de hoek met de Hoogmolenstraat. De huidige Hoogmolenstraat heeft een ander tracé dan vroeger, zodat de molen vroeger aan de zuidwestzijde van de toenmalige Hoogmolenstraat (thans een wandelpad) stond.

Deze staakmolen zou dateren uit de 14de eeuw en was gelegen op een achterleen van de heerlijkheid en baronie van Poeke op Beveren-Leie. De eerste geschreven bron dateert uit 1512.

We zien de molen aangeduid op:
- het renteboek van Vijve-Dendermonds van 1642; met oals benaming "De hoogh melem", gesitueerd op de hoek van een vijfvoudig kruispunt. Of deze situering waarheidsgetrouw is voorgesteld is twijfelachtig.
- Kaart van de Kasselrij Oudenaarde (1669, in Stadsarchief Oudenaarde) als een staakmolen op teerlingen
- (niet in) Landboek van Waregem, getekend door Anthone Van Outrive in 1753-1757.
- Villaretkaart (1745-1748) als een staakmolen op teerlingen en met de benaming "Viouck Meule"
- Ferrariskaart (ca. 1775) met het bruin symbool van een staakmolenop teerlingen en met de benaming "d'Hoogh Meulen"
- Poppkaart (ca. 1855) met het grondvlak van een staakmolen op teerlingen, zonder benaming.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Putman Petrus Antonius, koopman te Waregem. De huurder is Mehuys Louis
- 12.05.1869, verkoop: Hoste-Lauwers Jan-Baptist, molenaar te Waregem
- 20.08.1880, erfenis: Hoste-Lauwers Jan-Baptist en deelhebbers (overlijden van vrouw Lauwers)
- 25.04.1898, erfenis: de deelhebbers (overlijden van Jan-Baptist Hoste)
- 15.09.1898, verkoop: Vandenbroucke-Vandenbogaerde Leo, herbergier te Waregem (notaris Dufaux)
- 03.11.1919, erfenis: Vandenbroucke-Eggermont Hector Camille, molenaar te Waregem (notaris Verbrugghen)
- 25.05.1946, erfenis: en de kinderen (overlijden van vrouw Eggermont)
- 11.11.1955, gift: a) Vandenbroucke Hector Camille (voor vruchtgebruik), b) Vandenbroucke Martha Maria Magdalena Mathilda (voor 1/3 naakte eigendom), huishoudster te Waregem, c) Vandenbroucke Leontine Maria Henrica Juliette (voor 1/3 naakte eigendom) en d) Vandenbroucke Magdalena Maria Emma Julia (notaris Dufaux)
- 12.08.1961, vervolg vruchtgebruik: a) Vandenbroucke Martha Maria Magdalena Mathilda, huishoudster te Waregem, b) Vandenbroucke Leontine Maria Henrica Juliette en c) Vandenbroucke Magdalena Maria Emma Julia (notaris Dufaux)
- 30.05.1967, verkoop: Gemeente Waregem (beslissing burgemeester)
- 1971, verkoop: Bauters Paul, vrederechter, Etterbeek

De molen werd voor het laatst grondig hersteld na de bombardementen van 1918. Men maakte hierbij gebruik van onderdelen van de vernielde staakmolen van Vichte. Na Hector Vandenbroucke, molenaar van 1906 tot 1946, was de molen buiten gebruik en werd verwaarloosd. Het landschap waarin hij stond, was verknoeid en de molen zelf dreigde in te storten. In 1967 werd de molen verkocht aan de gemeente Waregem en in 1971 aan de befaamde molendeskundige Paul Bauters uit Etterbeek (auteur van o.a. 'Van Zadelsteen tot Zetelkruier', 'Kracht van Wind en Water'). In december 1971 liet hij de zwaar vervallen molen demonteren en in 1973-'75 op traditionele wijze oprichten te Huise door molenmaker Walter Mariman uit Zele.

De vroegere molensite wordt thans ingenomen door een villa.

Zie verder: Huise (Zingem), Huisekoutermolen

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Torie Mulders (pseudoniem van Hector Vindevogel), "De windmolens tussen Schelde en Leie", in: Handelingen van de Koninklijke Geschied- en Oudheidkundige Kring van Kortrijk, XXII, 1946-1948, p. 46-107 (73).
Waereghem
Van de zes molens blijft heden nog de Hoogemolen op de Biest, bewoond door Hector Vanden Broucke; 't is een houten staakmolen.

-------------------

V.W., "Waregems molen wordt gesloopt. Opnamen door Cinéclub heden voormiddag", in: Het Nieuwsblad, 01.04.1961.
Uit een verslag van de jongste gemeenteraadszitting vernamen de lezers, dat de Gezusters Vandenbroecke, eigenaressen van de "Hoogmolen", het gemeentebestuur opmerkzaam maakten op het gevaar, waarin de oude molen zich bevindt. Het ging hier niet over de aftakeling door de ouderdom, want al is de molen sinds lang buiten gebruik, toch is zijn geraamte stevig genoeg om nog vele jaren overeind te blijven, temeer daar hij geklasseerd is en het comité voor monumenten de enige Waregemse molen onder zijn bescherming heeft. Maar nieuwe en moderne elementen kwamen aan het bestaan van de molen vreten! Op dit ogenblik heeft hij immers af te rekenen met de nieuwe nijverheden en woongelegenheden die zich tot vlak onder zijn wieken komen vestigen. De tijd van de wiegende korenvelden met de molen, die er boven uitsteekt, behoort tot het verleden. In een ongenadig tempo heeft de industrialisatie in vijf jaar tijds, de Hoogmolenwijk grondig gewijzigd. De grote fabriek Bekaert, die werk verschaft aan honderden mensen, lokte ook de gezinnen aan en in de nieuw-aangelegde straten schoten de huizen zo snel omhoog, dat de molen als het ware verstikt werd tussen fabrieksoverkappingen en huizendaken. De strijd tussen de niet te stuiten mecanisatie en de poëtische windmolen gaat echter tot het uiterste! Bulldozers baanden een nieuwe toegangsweg naar de fabriek en schepten gulzig van de molenheuvel. De stevigheid van het voetstuk werd zwaar op de proef gesteld. De eigenaressen wezen het  gemeentebestuur op het gevaar en er kwam zelfs een beetje deining onder de raadsleden toen men de brief in de jongste raadszitting aflas. De scherpe herinnering aan de molen die zolang een bijzondere plaats in het Waregems leven had ingenomen, deed hier en daar een snaar van het burgemeesters- en de schepenenharten trillen. Men besloot de toestand ter plaatse te gaan verkennen en daar moest men vaststellen dat de pas aangelegde weg, die op een verharding wacht, vlak naast de molen doorloopt. Aan de inpuiling van de molenheuvel in de weg, was duidelijk uit te maken dat de chauffeur van de bulldozer,het niet waagde nog meer aarde van de heuvel weg te scheppen. Liet hij zijn hart spreken of vreesde hij dat het gevaarte zou kantelen? In een uiterste poging om de molen te redden, deed het gemeentebestuur beroep op een ingenieur. Maar ook deze stond machteloos en was zelfs verplicht op het gevaar van kantelen te wijzen. De oude molen zal als slachtoffer vallen van het geïndustrialiseerde Waregem.
Heden zaterdag zal een ploeg gespecialiseerde arbeiders de "Hoogmolen" slopen. Maar anderzijds zal een moderne uitvinding er ook voor zorgen dat hij vereeuwigd wordt. De Waregemse ciné-club zal opnamen maken van de laatste uren en... de val van de oude reus zal zijn weg tot in Hollywood maken.
Men weet dat in de schoot van de ciné-club een ploeg cineasten, onder leiding van de h. Henri Vanwijnsberghe sinds enkele jaren de merkwaardigste gebeurtenissen die zich te Waregem voordoen en deze zijn allerlei, op film vastlegt.
De gemeentelijke technische dienst, onder leiding van Schepen J. Loosveldt, en de h.h. Louis Demeester en Roger Mehuy, verleenden hun volle medewerking aan de ciné-club, om hun documentair in de gunstigste omstandigheden te draaien. Volgens het ineengestoken schema, zal de molen heden zaterdag tussen de middag en 13 uur neergehaald worden.
Dichters, schilders en allen die nog een vleugje poëzie in hun hart dragen, zullen "de val" als een pijnlijk ogenblik aanvoelen. De nijverheid en de er mee samenhangende welvaart eisen echter hun rechten op.
Wij zijn de ciné-club van Waregem toch dankbaar, om de inspanningen die zij levert om romantiek en bitter realisme tot een harmonisch beeld te verwerken in een filmpje dat als titel "Levenstempo" zal dragen... ook al is de dood er mede gemoeid in casu... de mooie molen!! (Bijschrift foto) De mooie Hoogmolen van Waregem, die heden wordt gesloopt. (V.W.)

VW, "Na de gesmaakte aprilvis. Waregems molen blijft staan!", Het Nieuwsblad, 05.04.1961.
We kunnen onze lezers gerust stellen! De laatste Waregemse windmolen, heeft de aanval van 1 april prachtig overleefd. Degenen, die zaterdagochtend op hun hoede waren voor aprilgrappen hebben gemonkeld, toen zij het bericht lazen dat de Hoogmolen van Waregem 's middags zou neergehaald worden. Lang niet allen hadden evenwel aan de datum gedacht! In de Hoogmolenwijk sloeg de angst aan enkele harten, die zelfs onmiddellijk zouden reageren om hun molen te redden! Het was wel juist dat de aanleg van de nieuwe weg naar de fabriek, fel aan de molenheuvel geknaagd had, maar voorlopig was er toch nog geen gevaar. De slopers daagden echter niet op en toen de "olijkerds" naar de kalender wezen daalde een lach over de "Molenwijk". Meteen konden de bewoners zich verlustigen in de verbaasde gezichten der kijkers, die de val van de reus met eigen ogen wilden aanschouwen.
We belden iemand op uit de omgeving van de molen.
- Het is hier jaar in, jaar uit stil, maar vandaag heerst er drukte, vertelde ons de vrouw aan de andere kant van de draad. Enkele auto's reden traagjes voorbij, maar er waren vooral fietsers en bromfietsers...
De h. Henri Vanwijnsberghe der ciné-club had graag de verschillende gelaatsuitdrukkingen van de kijkers opgenomen, "maar ik zag  van mijn voornemen af, omdat men zou gaan denken dat ik er ook ingelopen was. En toch zal die aprilgrap de ciné-club van dienst zijn, zegde de h. Vanwijnsberghe. Het was voor ons een tip om enkele opnamen te maken, die aan de documentaire film over de "Waregemse actualiteiten", een brokje poëzie kunnen toevoegen".
Zodat zelfs aprilmoppen met kineasten kunnen samenwerken.

vzw, "Strijd om Waregemse molen duurt voort", in: Het Nieuwsblad, 07.09.1971
De beheerraad van het Kultuurverbond van Waregem heeft zich tijdens de jongste bijeenkomst gekant tegen een enventuele verkoop van de Hoogmlen, de laatste windmolen die overeind bleef aan de Gaverbeek.
Een kenner beschreef hem als een typische Westvlaamse molen en wil hem overnemen om hem na herstelling te plaatsen bij zijn verzameling te Huise.
Waregem kan de molen echter zelf herstellen met 80 % toelage van het rijk en 20 % van de provincie. De overblijvende 20 % vallen ten laste van de gemeente. Naar een vroegere raming zou dit ongeveer 200.000 fr. bedragen. De grond waarop de molen thans staat, is evenveel waard en behoort de gemeente toe. Met de verkooopsom van deze grond kan de molen hersteld worden wat de last van de gemeente op nul frank zou brengen.
Het Kultuurverbond wenst de Molen over te brengen naar de hoeve Messiaen op het regenboogstadion. Het verplaatsen van de molen kan wel gepaard gaan met enkele juridische moeilijkheden, maar zoals de kandidaat-koper een oplossing ziet kan ook de gemeente een oplossing vinden. Wel komt het er op aan enkele mensen te vinden die zich voor de molen willen inzetten. Schepen Vanrijckegem beloofde alvast de administratieve kwesties voor zijn rekening te nemen.
Ondertussen echter werd in de schoot van de gemeenteraad wel tot een verkoop beslist, maar dan voor de prijs van 30.000 fr. daar waar de kandidaat-koper slechts 3000 fr. bood.
Afwachten maar of de molen in Waregem blijft of naar Huise verhuist?
(Bijschrift molenfoto)  Waregems laatste windmolen, een kwestie van vallenof staan. Feit is dat de molen dringend moet hersteld worden wil menh em voorhet nageslacht bewaren, hetzij te Waregem of te Huise. (vjw)

VW, "Waregems Hoogmolen verhuist naar Huise", in: Het Nieuwsblad, 08.12.1971.
Het verdikt is gevallen over de enige overlevende van de acht Waregemse windmolens. De Hoogmolen die dateert van 1555 en deel uitmaakt van de oudste oudheden die men aan de Gaverbeek aantreft wordt gesloopt. Twee wieken werden reeds naar beneden gehaald. De ontmanteling wordt deze week verder gezet.
Over de Hoogmolen is heel wat te doen geweest te Waregem. Toen over zijn lotsbestemming moest beslist worden vormden zich twee blokken. Een ultieme stemming in de schoot van de gemeenteraad en het Cultuurverbond wees uiteindelijk uit dat de molen zou verdwijnen. De Hoogmolen zal na afbraak hersteld worden en overgebracht naar Huise waar hij door zijn nieuwe eigenaar, advokaat Bauters al heropgericht worden langs een wandelpad.
In een houten balk staat naast talrijke namen van mulders het jaartal 1555 gekerfd waaruit afgeleid wordt dat de Hoogmolen 416 jaar oud is.
De molen behoorde o.m. toe aan de familie Du Faux, aan de familie Verbauwhede en werd in 1904 aangekocht door Léo Vandenbroucke. Beweerd wordt dat tijdens de eerste wereldoorlog met de mlen gemaald werd niettegenstaande hij verzegeld was. Een verdieping verborgen door een dubbele zoldering was als opslagplaats voor graan en meel ingericht. De Hoogmolen die als uitkijkpost biezonder op prijs gesteld werd schoot er in 1918 zijn dak bij in. Bij een nieuwe beschieting werd een schuine steunbalk weggeschoten. Hektor, zoon van Leo Vandenbrouckee redde de molen van instorting door er een cric onder te plaatsen.
Na de oorlog werd de molen hersteld met elementen afkomstig van de stukgeschoten moeln van Vichte. De molendam aan het kruispunt te Vichte herinnert nog aan die molen. De houten molenkast met de wieken draaide op één enkele vertikale pin. De lengte van twee dwarse wieken samen bedraagt 24 meter. De vier molenstenenhebben twee aan twee een doormeter van 1,5 en 2,5 meter. Het grootste paar leverde de fijnste bloem. Het produktievermogen werd geraamd op 300 tot 400 kgr. per uur naargelang de windsnelheid.
De molenwieken werden altijd naar de wind gericht zodat de regen en wind geen toegang had door de h outen schubben van de kast. Om de molen naar de wind te richten werd eenpaard voor de trap gespannen.
Ouwe taaie
Alfons Vervaecke was de laatste mulder. In 1948 stelde hij de Hoogmolen buiten gebruik.
Na het oorlogsgeweld kreeg de Hoogmolen het biezonder hard te verduren bij een storm in 1920. Toen brak o.m. een wiek af die over het molenaarshuis 200 meter het veld invloog. De molen danste op zijn blokken. Na heel wat vrees en gezwoeg slaagde de molenaar er uiteindelijk toch in de doorgelopen molen tot stilstand te brengen.
Maar vooral de werkloosheid is de Hoogmolen noodlottig geworden. Hij is reeds meer dan 20 jaar aan het kwijnen en sinds geruime tijd aan 't einde van zijn krachten. Balken en treden zijn uitgevallen, wind en regen hebben enorme schade veroorzaakt aan de kast. De ouwe taaie is evenwel overeind gebleven.
De behoudsgezinde kultuurminnaars uit Waregem slaakten en zucht van verlichting toen de gemeente enkele jaren geleden de windreus voor 30.000 fr. aankocht.
IJdele hoop evenwel, de Hoogmolen verlaat na 416 jaar Waregem en zal  te Huise voor het nageslacht bewaard blijven. De overheid van Waregem schrok terug voor de hoge herstelkosten enhet onderhoud.

HGW, "Waregem liet Hoogmolen "ontsnappen" naar Huise", Het Nieuwsblad, 30.07.1991, p. 13.
Waregem - Er rest weinig aan cultureel erfgoed in de gemeente aan de Gaverbeek. Het was dan ook dubbel jammer dat de gemeente, in de zomer van 1971, de geklasseerde Hoogmolen liet "verhuizen" naar het Oostvlaamse Huise. Alhoewel. De Hoogmolen kreeg daar van zijn nieuwe eigenaar Paul Bauters een schitterende opknapbeurt. Hij prijkt er sedert 1975 in een geklasseerd landschap als de Huisekoutermolen. Wat de gemeente Waregem toen niet kon, daarin slaagde de fervente molenliefhebber Bauters. De prachtige staakmolen, die adelbrieven van voor 1555 voorlegt, vond in Huise een nieuwe thuis. Een fietstocht langs Nokere en Wannegem tot bij deze "ontwortelde" Waregemnaar, in de Molenstraat in Huise, is een leuk vakantie-idee.
In zijn zitting van 1 september 1971 besliste de gemeenteraad eenparig, weliswaar "met pijn in het hart" (sic) de Hoogmolen te verkopen voor 30.000 fr. aan Paul Bauters. Daarmee lliet Waregem een stuk geschiedenis vertrekken, voor een appel en een ei. De molen werd op 14 april 1944 geklasseerd als monumnet. De enige officiële zucht van protest kwam van de toenmalige schepen voor kultuur Vanryckeghem die meedeelde dat "het Kultuurverbond" het nodige wilde doen om de molen te herstellen. Maar dit protest werd weggewuifd omdat de molen ook helemaal niet meer paste in zijn oorspronkelijk kader, waar hij plaats moest maken voor een grote fabriek en een verkaveling. De toenmalige gemeentesekretaris Jozef Vanthuyne heeft echt spijt als hij herinnerd wordt aan die gebeurtenis. "De gemeente kocht de molen in 1967 aan Magdalena Van Den Broucke en de akte vermeldde dat de aankoop geschiedde om reden van openbaar nut, met het oog op het instandhouden van een geklasseerde windmolen. De idee werd toen geopperd de fel gehavende mlen, die sedert 1947 buiten gebruik was, herop te bouwen op het sportstadion. Krankzinnig natuurlijk, een molen bouw je niet in een dal. Hadden we toen de Carmel gesuggereerd, dan gaf Monumenten en Landschappen allicht zijn fiat en stond de windmolen nog in Waregem".
Oudste bouwwerk
De Hoogmolen was wellicht het oudste bouwwerk van de gemeente. De trotse windreus hoorde alleszins tot de "klassiekers" uit de regio. In een hoogst interessant artikel in het 9de jaarboek van "De Gaverstreke" (1981) bouwen Etienne Ducatteeuw en Michel Debrouwere, aan de hand van schriftelijke documenten, de stelling op "dat de Hoogmolen 14de en zelfs 13de eeuws kan zijn, en de watermolen (op de bijliggende Hooibeek) beslist nog ouder was". Hoe mooi de molen dan ook in het landschap van Huise past en hoe knap hij ook gerestaureerd werd door zijn nieuwe eigenaar, zijn echte plaats was in Waregem. Voormelde auteurs besluiten dan ook terecht in hun studie (70 p.): "Laat de historie van de Hoogmolen voor Waregem een les wezen: dergelijke gebeurtenissen mogen zich niet herhalen. De weinige merkwaardige gebouwen en landschappen die hier ongeschonden tot op heden tot ons gekomen zijn, verdienen beter". Het verhaal van de Hoeve Ameye toont aan dat de politici hun lesje wel geleerd hebben. Al was de redding van die historische hoeve ook een half mirakel. (HGW).
(Bijschrift foto) De Waregemse Hoogmolen prijkt nu, prachtig gerestaureerd, als de Huisekoutermolen in een geklasseerd landschap (Foto STW)

Archieven en landkaarten
- Renteboek van Vijve-Dendermonds (1642)
- Kaart van de Kasselrij Oudenaarde (1669, in Stadsarchief Oudenaarde)
- Rijksarchief Kortrijk, Aanwinsten VI, nr. 1938: Vierden Canton, Beginnende westwaert van de langebrugge... commende al den Biestknock, houdende de straete voorbij de Mannekenskoutter tot den heerwegh, Begrypende de landen te noordcante van de herwegh tot de beke, eyndende voorby d'hofstede ten suytcante van Simon Leman op het meerselken Frans de Rycke, in Landboeck der prochie van Waereghem, Anthone Van Outrive, 1753.
- Villaretkaart (1745-1748)
- Ferrariskaart (ca. 1775)
- Atlas der Buurtwegen (ca. 1845)
- Topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1850)
- Kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855)
- Kadasterarchief West-Vlaanderen te Brugge, 207: Mutatieschetsen, Waregem, 1879/122, 1942/97.

Literatuur
- Benoit F., Overzicht van de feodale structuur in Waregem, in De Gaverstreke, jg. 26, 1998, p. 263-333.
- Bogaert J., Santens F., Oorlog in de Gaverstreek, Analyse van de bevrijding van Waregem, Ingooigem, Anzegem en Tiegem, oktober-november 1918, in De Gaverstreke, jg. 28, 2000, p. 169-312.
- Coorevits S., Waregem graag gezien. De oudste foto's en prentkaarten, Brugge, 2005, p. 26-27.
Ducatteeuw E., Vandermaelen L., Wante L., Historische kaart Waregem, in De Gaverstreke, jg. 20, 1992, p. 11-78.
- Torie Mulders (pseudoniem van Hector Vindevogel), "De windmolens tussen Schelde en Leie", in: Handelingen van de Koninklijke Geschied- en Oudheidkundige Kring van Kortrijk, XXII, 1946-1948, p. 46-107 (73).
- Ghistelinck R. (red.), Waregems Milleniumboek. Van dorp tot stad, NCMV, Waregem, 2000.
Vanthuyne J., Waregem in oude prentkaarten, Zaltbommel, 1972, nr. 36.
- Luc Goeminne, Maurits Van de Putte & Lieven Denewet, "Verzet tegen de bouw van een tweede windmolen te Zulte in 1557", Molenecho's, jg. 14, 1986, 1, p. 15-21.
- De Hoogmolen te Waregem, in Curiosa, juni 1994, p. 23-28.
- P. Meuris, Straatnamen in Waregem, een bespreking van de Waregemse straatnamen anno 1992, Waregem, 1992, p. 18.
- A. Vanwalleghem & S. Creyf, Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Waregem met deelgemeenten Sint-Eloois-Vijve, Desselgem en Beveren-Leie, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL45, 2010.
- Jozef] W[eyns], "Waregem", in: Ons Heem, jg. 25, 1971, nr. 5 (herfstmaand), Molensprokkeling 11;
- (L. Smet), "Huise, Huisekoutermolen", in: Molenecho's, III, 1975, p. 66;
- E. Ducatteuw & M. Debrouwere, "De Waregemse Hoogmolen... te Huise", in: Jaarboek Geschied- en Heemkundige Kring De Gaverstreke (Waregem), IX, 1981, p. 7-82.
- Paul Bauters, "Eeuwen onder wind en wolken. Windmolens in Oost-Vlaanderen", Gent, Provinciebestuur, 1985.
- Paul Bauters, "Oostvlaams molenbestand 1986", Gent, 1986 (Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen. Bijdragen, nieuwe reeks, 25).
- J. Vanthuyne, "Waregem in oude prentkaarten", Zaltbommel, 1972.
- "Inventaris van de wind- en watermolens in de provincie Oost-Vlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster. Derde aflevering. De arrondissementen Oudenaarde en Sint-Niklaas", in: Kultureel Jaarboek voor de provincie Oost-Vlaanderen, XVI, 1962, 2 (Gent, 1963).
- Herman Holemans, "Oostvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 3. Gemeenten G-H-I", Rotem, Studiekring Ons Molenheem, 2000.
- Roger Van Raemdonck & John Verpaalen, "Uit de oude doos [Waregem: Hoogmolen voor zijn verplaatsing naar Huise]", in: Levende Molens, jg. 7 (1985), nr. 5, p. 38, ill.; (P.) B(auters),
- Paul Bauters, "Boekbespreking - E. Ducatteeuw en M. Debrouwere: 'De Waregemse Hoogmolen te... Huise' ", in: De Belgische Molenaar en Levende Molens, jg. 77 (1982), nr. 5 (mei), p. 106-107.
-  M.H., "Waregem", in: Ons Heem, jg. 19 (1965), nr. 3 (Bloeimaand), p. 114.
- A. Goedefroot, "Huisekoutermolen", in: "Chronyken van Huizingouw, Zingem, Heemkring Huizingouw, 2009, nr. 1, p. 26, ill.
- Herman Holemans, "West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 8. Gemeenten V-Z", Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2005.
- 'Vlaamse Molens' (huldenummer Paul Bauters), zomer 2012.

Mailberichten
-Leo Van der Drift, Den Haag, 07.06.2014.

Persberichten

V.W., "Waregems molen wordt gesloopt. Opnamen door Cinéclub heden voormiddag", in: Het Nieuwsblad, 01.04.1961.
VW, "Na de gesmaakte aprilvis. Waregems molen blijft staan!", Het Nieuwsblad, 03.04.1961.
VZ, "Te Moen is het geen aprilgrap. Eerstdaags wordt de oude molen gesloopt", in: Het Nieuwsblad, 06.04.1961.
VZW, "Strijd om Waregemse molen duurt voort", in: Het Nieuwsblad, 07.09.1971
VW, "Waregems Hoogmolen verhuist naar Huise", in: Het Nieuwsblad, 08.12.1971.
HGW, "Waregem liet Hoogmolen "ontsnappen" naar Huise", Het Nieuwsblad, 30.07.1991, p. 13.