De Dismolen was de molen die toebehoorde aan de dis of armentafel van Watou. Hiij werd voor het eerst in 1516 vermeld.

Naast de windmolen stond een rosmolen om ook in windstille periodes te kunnen malen.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Vuylsteke Jan met broers en zussen, molenaar te Watou
- later, eigenaar: de erfgenamen van Vuylsteke Jan-Baptist
- 07.06.1858, deling: Vuylsteke-De Bruyne Franciscus Xaverius, de weduwe en de kinderen (kinderen: a) Vuylsteke Charles, te Watou, b) Vuylsteke Leon Yves, te Watou, c) Vuylsteke Marie Thérèse, te Watou, d) Vuylsteke Eusébie Colette, te Watou en e) Vuylsteke Virginie, molenarin te Watou (notaris Capelle - graanwindmolen en rosmolen)
- 31.01.1860, verkoop: Vuylsteke-De Bruyne Franciscus Xaverius, de weduwe en de kinderen (kinderen: a) Vuylsteke Charles, te Watou, b) Vuylsteke Marie Thérèse, te Watou, c) Vuylsteke Eusébie Colette, te Watou en d) Vuylsteke Virginie, molenarin te Watou (notaris Capelle - deel van Leon Yves)
- 25.06.1889, verkoop: Deheegher-Vanhaverbeke, Karel, landbouwer te Watou (notaris Devos)
- 15.02.1897, erfenis: a) Deheegher-Vanhaverbeke Karel, de weduwe, landbouwster te Watou en b) Deheegher Arthur, minderjarige te Watou (overlijden van Karel Deheegher)
- 05.10.1903, erfenis: Deheegher Arthur, zonder beroep te Poelkapelle (overlijden van de weduwe Vanhaverbeke van Karel Deheegher).

Na de vernieling door een brand in 1898, werd hij vervangen door een staakmolen uit Lens (Fr.). Niet veel later, in 1909, volgde de sloop.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Sagen
Uit: Lieven Denewet, "Honderd bespookte molens in Vlaanderen. Een verzameling molensagen van de Kuststreek tot het Maasland", Molenecho's, XX, 1992, nr. 2-3.

WAAROM DE WINDMOLEN ELKE NACHT DRAAIT

Tusschen Watou en Proven, ’t droei daar ossan een mulle. Dien man hadde beloofd dat ’n ging stukken goud geven alzo vele of dat er graantjes waren in een va t van 50 kgr. Maar dien man en koste dat niet geven. En de windemulle droei daar alle nachte.

Omzetting in het Algemeen Nederlands

Tussen Watou en Proven draaide er altijd een molen. Deze man had beloofd dat hij zoveel goudstukken zou geven als dat er graan was in een vat van 50 kg. Maar deze man kon dat niet geven. En de windmolen draaide daar elke nacht.

- Zegspersoon: Lucie Verlinde, °Winezeele (Frans-Vl.), 89 jaar in 1964-’65, huishoudster.

- Bron: A.M. Devynck, “Vergelijkende Sagenstudie in de Frans-Vlaamse Grensstreek van Oost-Cappel tot Winnezele en van Beveren tot Watou”, Leuven, 1965 (licentiaatsverhandeling), sage nr. 156.

- Sagenmotief: geestenwereld - terugkerende doden - zonder verlossing - niet gedane belofte.

- Molengegevens; staakmolen (en rosmolen), korenmolen, oostzijde van de Oude-Provenstraat, nabij de Gravendreef, kadasternummer B595. Gebouwd voor 1516, afgebrand in 1898 en vervangen door een staakmolen uit Lens (F), gesloopt in 1909.

L.A. Rubbrecht, "Geschiedenis van Watou", Brugge, 1910.
A.R. Goussey, "De windmolens van Watou", in: Bachten de Kupe, IX, 1967, p. 154-159; opnieuw verschenen in: Aan de Schreve, X, 1980, 4, p. 1-5;
John Verpaalen, "Molens van het Hoppeland", Koksijde, De Klaproos, 1997.
Herman Holemans, "West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 8. Gemeenten V-Z , Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2005.
Kaart van de Kasselrij van Veurne uit "Atlas Major" (Amsterdam 1682).
Ivan Top & Kristof Papin, "Proven in de nevelen der tijden", 2006.
Lieven Denewet, "Honderd bespookte molens in Vlaanderen. Een verzameling molensagen van de Kuststreek tot het Maasland", Molenecho's, XX, 1992, nr. 2-3.
Herman Holemans, "De windmolens van Watou", Ons Molenheem (Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem), 1996, nr. 3, p. 21-25.