In 1630 werd op de Komvest, nabij de Vlamingdam, ter hoogte van de splitsing van de Komvest met de Sint-Claradreef, juist voor de voormalige St.-Jozefskliniek, een houten windmolen gebouwd. Deze werd overgebracht uit de Gentpoortvest en werd in 1735 verplaatst naar de Boeverievest.

Op de oude, lege molenwal werd kort voor 1778 een stenen oliewindmolen gebouwd. We vinden hem vermeld in het "Project vann de Regie op de Maalderij" van 1778 met als naam "De Ruste". De herinnering aan de verplaatste molen bleef echter en de molen kreeg weer de naam De Hazelaere, door het volk verbasterd tot De Onnozelare.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Van Biesbrouck Maurus, de weduwe, winkelierster te Brugge.
- 16.10.1848, verkoop: a) Schramme-Van Biesbrouck Charles, winkelier te Brugge; b) Coucke-Van Biesbrouck Pieter Jacobus handelaar te Sint-Pieters-op-den-Dijk en c) Depré-Van Biesbrouck Louis, zonder beroep te Brugge (notaris Lebrun)
- 24.12.1859, verkoop: Coucke-Van Biesbrouck Pieter Jacobus handelaar te Sint-Pieters-op-den-Dijk (akte notaris Claerhoudt).
- tot 09.11.1872, eigenaar: Van Biesbrouck Marie, weduwe van Petrus Coucke
- 09.11.1872, openbare verkoop: Brugge, de Stad (voor afbraak, 2460 frank, notaris Van Caillie)

Op de openbare verkoop van 9 november 1872 verkocht Marie Van Biesbrouck, weduwe van Petrus Coucke, molen De Ruste (samen met de wal en de olieputten) aan de stad Brugge. De prijs bedroeg 2460 frank. De stad liet de molen onmiddellijk slopen, de molenwal nivelleren, het terrein beplanten en de toegang tot de Sint-Claradreef vrijmaken. Heden is er een lindeplantsoen.

Zie ook: Brugge - De Hazelare I (Gentpoortvest)
                        - De Hazelare III (Boeverievest)

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Archief
Stadsarchief Brugge, Akten, pak III, nr. 56 (verkoop van 09.11.1872).
Stadsarchief Brugge, nr. 42, "Maalderij dossiers", pf. 1750-1793. Dit bevat het "project van de Regie tot het innen de Rechten op de maelderije binnen de stadt Brugge..." van 1778. Dat document geeft o.m. de namen vann de 17 graanwindmolens die toen in werking waren.

Uitgegeven bronnen
Gemeenteblad van Brugge, 1855-1856, "Rapport Goddyn", p. 513.

Werken
K. De Flou, Woordenboek der Toponymie van westelijk Vlaanderen, Vlaamsch Artesië, het Land van den Hoek, de graafschappen Guînes en Boulogne, en een gedeelte van het graafschap Ponthieu, Brugge, 1914-1938.
Herman Holemans, Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 1. Gemeenten A-B, Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1993.
Guillaume Michiels, Iconografie der stad Brugge, III, Brugge, 1968.J
J.A. Rau & J. D’hondt, "De Brugse parochies. 2. Het leven in Sint-Salvator, Sint-Jacobs, Sint-Gillis", Brugge, 1988, p. 13, 16.
Jaak A. Rau & Jan D'hondt, Een eeuw Brugge. Deel 1: 1800-1900, Brugge, Marc Vande Wiele, 2001 (hoofdstuk De windmolens in het 19de eeuws Brugge, p. 207-219).
J. Rau, Een onbekend stukje Brugge: de Komvest, in Brugge die Scone, XI, 1989, nr. 4, p. 12-15.
Marc Ryckaert, "Historische Stedenatlas van België", Brussel, 1991.
Chris Weymeis, "De Onnozelaere was eigenlijk De Ruste", Brugsch Handelsblad, 21.06.2013.
A. Vandewalle, "De molens te Brugge in 1778", Biekorf, 1076, p. 90-92.