De Zwijnsteertmolen, ook genoemd Mestdaghmolen (naar de molenaarsfamilie) was een houten oliewindmolen (later ook graanmolen) aan de noordwestzijde vn de Stientjesstraat (nr. 72), op 2,2 km ten westen van de kerk van Anzegem.

De staakmolen werd in 1820 opgericht,

De benaming Zwijnsteertmolen kwam door het overhellen van de molenkast in de richting van de staart (" 't Hing op zijnen steert", zoals Torie Mulders dat meldde) door de pletstenen of de kollergang die aan de trapzijde vlak voor de deur opgesteld waren. De molen was overigens maar klein, dat volgens Torie Mulders "niet meer dan 35 voet zeilde".

Voor 1858 werd hij ook ingericht om graan te malen.

We zien hem aangeduid in de Atals der Buurtwegen (ca. 1842), met het grondvlak van een staakmolen op teerlingen, op de topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1850) en op de kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855).

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Vanderschelde Philippe, de weduwe, molenarin te Anzegem
- 29.01.1839, verkoop: a) Vanderschelde Joanna, landbouwster te Anzegem en b) Vanderschelde Serafinus, landbouwer te Wortegem (notaris Reynaert)
- 23.12.1858, verkoop: Vanderschelden Ivo, landbouwer te Wortegem (notaris Vandevenne - beschreven als graan- en oliewindmolen)
- 11.03.1868, verkoop: Mestdagh-Van Poucke Karel Lodewijk, molenaar en later olieslager te Anzegem (notaris Vandestapele)
- 01.01.1891, erfenis: de weduwe en kinderen (overlijden van Karel Lodewijk Mestdach)
- 11.01.1892, erfenis: a) Mestdagh Frederique, huishoudster te Anzegem en b) Mestdagh-Coudyser Charles Louis, de weduwe en kinderen (overlijden van Charles Louis Mestdagh)
- 07.10.1909, verkoop: Schelstraete-Segers Alfons Amand Louis, advocaat te Kortrijk (notaris Ide)
- later, erfenis: de weduwe (ovelrijden van Alfons Schelstraete).

Karel Mestdagh was er meer dan een halve eeuw molenaar en olieslager. (Als huurder wist hij de molen in 1868 te kopen en overleed in 1891). Bij hem woonde zijn zus Rika, die als heel vriendelijk bekend stond.

Bij de  beschietingen in otober 1918 werd de staakmolen verwoest, waarbij een Duits soldaat onder de puinen de dood vond. Albert Demeyer was toen de molenaar.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Landkaarten
- de Ferrariskaart (ca. 1775) (nog niet aangeduid)
- de Atlas der Buurtwegen (ca. 1845) 
- de topografische kaart van Ph. Vandermaelen (ca. 1850) 
- de kadastrale kaart van P.C. Popp (ca. 1855).

Werken
Torie Mulders (pseudoniem van Hector Vindevogel), "De windmolens tussen Schelde en Leie, in: Handelingen van de Koninklijke Geschied- en Oudheidkundige Kring van Kortrijk, XXII, 1946-1948, p. 46-107 (p. 100)(uitgegeven handschrift uit 1931).
G.K. Kockelberg, Molens van Anzegem, in: Ons Molenheem, XXX, 2005, nr. 2, p. 28-32.
P. Mattelaer, Molens van groot-Anzegem, in: 33ste Jaarboek van de Geschied- en Heemkundige Kring "De Gaverstreke", Waregem, 2005, p. 147-198, ill.
Herman Holemans, Westvlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 1. Gemeenten A-B, Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1993.
Etienne Devogelaere & Frans Speleers, De Anzegemse wetenswaardigheden, op internet (geraadpleegd op 30.01.2012).
Frans Speleers, Anzegem in oude prentkaarten, Zaltbommel.