Molen Cartrysse, voorheen de Vladslomolen, was een houten korenwindmolen die ten zuiden aan de Werkenstraat (nr. 20) stond, nabij de Donkerstraat, op 300 m ten oosten van de kerk.

We vinden hem aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en op de Atlas der Buurtwegen (ca. 1843). Ernaast stond van voor 1833 tot 1890 een rosmolen.

Eigenaars na 1830:
- voor 1833, eigenaar: (van de grond) Vanderbeke-Van Cringen Charles, eigenaar te Brugge en (van het gebouw) a) Bonte Jean, te Diksmuide, b) Bonte Amelia, echtgenote Defever David, te Esen, c) Bonte Charles, te Diksmuide en d) Bonte Marie-Louise te Diksmuide
- 18.11.1833, verkoop: (van het gebouw) Vanlerberghe Engelbertus Albertus, molenaar te Woumen (notaris Deroo - graanwindmolen en rosmolen)
- later, eigenaar (van het gebouw) Gernaey-Vanlerberghe Jan François, de weduwe en de kinderen, molenarin te Vladslo
- 01.07.1840, erfenis (van de grond): Vanderbeke-Van Cringen Petrus en consoorten (overlijden van Charles Vanderbeke)
- 01.04.1841, deling: (van de grond): Vanderbeke-Van Cringen Petrus (onderhandse akte)
- 16.09.1842, verkoop: (van het gebouw) Loncke Charles en consoorten, molenaar te Vladslo (notaris Schottey)
- 14.10.1852, verkoop: (van het gebouw) Vanlerberghe Petrus en consoorten, molenaar te Vladslo (notaris Schottey)
- 08.04.1854, verkoop: (van het gebouw) Catrysse-Van Lerberghe Petrus, molenaar te Vladslo (notaris Schottey (windmolen en rosmolen)
- later, eigenaar (van de grond) Deman Alfred en consoorten, eigenaar te Brugge
- 24.05.1873, deling: (van de grond) Deman Alfred, eigenaar te Brugge (notaris Vanelslande)
- 24.05.1873, verkoop (van de grond) Catrysse-Van Lerberghe Petrus, molenaar te Vladslo (notaris Vanelslande)
- 14.03.1889, erfenis: a) Catrysse Silvia, b) Catrysse Jules, molenaar te Vladslo en c) Catrysse Sionia (na erfenissen d.d. 1812.1887 en 17.01.1889 - windmolen en rosmolen)
- 23.10.1890, verkoop: a) Catrysse Silvia en b) Catrysse Jules, molenaar te Vladslo (notaris Wauters - le moulin à manège n'existe plus)
- 16.11.1899, verkoop: Catrysse-Vanderper Jules, molenaar te Vladslo (notaris Wauters)

De staakmolen werd vernield tijdens de eerste wereldoorlog. Ter vervanging werd in 1922 een mechanische maalderij opgericht waarvan het gebouw nog bestaat.

Lieven DENEWET & Heman HOLEMANS

Herman Holemans, West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 8. Gemeenten V-Z , Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2005.
H. Missiaen & P. Vanneste m.m.v. F. Gherardts & O. Scheir, Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Diksmuide, Deel I: Deelgemeenten Diksmuide, Beerst, Esen, Kaaskerke, Keiem en Lampernisse, Deel II: Deelgemeenten Leke, Nieuwkapelle, Oostkerke, Oudekapelle, Pervijze, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Vladslo en Woumen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL18", 2005.
Stadarchief Diksmuide, Bestand wederopbouw Diksmuide na 1914-1918, aanleg- en rooilijnenplan Vladslo (niet genummerd).
Demoen H., Het Diksmuidse van toen, Een verzameling beknopte historische gegevens, aangevuld met historische foto's en prentbriefkaarten, Brugge, 1984, p. 150-155.
Gesquière G., De geschiedenis van Werken, Klerken, Esen, woumen en Vladslo voor 1550, een inleidende studie, academiejaar 1979-1980 (oefening tweede kandidatuur geschiedenis aan de KULAK).
Notebaert A., Neumann C. e.a., Inventaris van het archief van de Dienst der Verwoeste Gewesten, Algemeen Rijksarchief, Brussel, 1986. Peeters I., Gemeente Vladslo, s.l., 1952
Symoen R., Toponymie in het Oude Vladslo-Ambacht, in Den Dyzere, jg. 1, nr. 3, 1982, p. 107-108. Vlaemynck J., Duitse stellingen te Diksmuide, Esen en Vladslo (10 november 1917 tot einde februari 1918), in Den Dyzere, jaargang 1, nr. 1, 1982, p. 8-16.