Deze windmolen werd rond 1745 gebouwd in Helchteren (op het aswiel staat echter het jaartal 1748). In 1830 werd hij omschreven als een "kleine houten standerdmolen op verheven heidegrond, gelegen ten oosten van het dorp niet ver van het kasteel, hebbende één paar stenen, de werking is tamelijk goed maar het gebouw is in slechte staat, draait echter gemakkelijk met weinig wind". De molen was toen eigendom van Carolus de Podesta, koopman te Luik, die de molen verpachtte aan Paul Lemmens. Op de standerd staat de inscriptie: 1832, ICARMANS MOLDER.

Molenaar Gerard Sevens kocht in 1853 de windmolen aan en verplaatste hem naar de Kloosterstraat/Windmolenstraat in Overpelt. In een balk op de steenzolder staat dit gebeuren herinnerd: "HERBRAEGT VAN HELCHTEREN NAER OVERPELT DOOR G. SEVENS 1853". De molen kende in de loop der jaren verschillende eigenaars, maar men maalde altijd onder het beheer van de familie Sevens. De molen vormde in de eerste helft van de 20ste eeuw een mooi dorpsgezicht samen met het klooster en de kerk.
In de jaren 1940 werden de houten binnenroede vervangen door een geklinknageld exemplaar, waarop het stroomlijnsysteem "Van Bussel" werd aangebracht. De houten schaliën op de windweeg werden vervangen door blauwe en witte eternietleien in dambordpatroon, hetgeen de molen een karakteristiek uitzicht gaf.

Eind de jaren 1950 kwam de molen, die de laatste jaren nog met één roede draaide, buiten bedrijf en begon te vervallen. Gelukkig kocht de gemeente Overpelt de molen in 1962 aan van Hendrik Moren-Lehaen.
Twee jaar later werd de molen verplaatst naar het gemeentelijk wandelpark Heesakkerheide en volledig gerestaureerd door molenmaker Hubert Adriaens uit Weert.
Van de kast werden o.a. middenlijsten, windpeluw en het stormeind vernieuwd. Verder nieuwe vloeren en binnentrap, nieuwe beplanking op de kast en nieuwe paraplu. Er kwamen tweedehands Verhaegheroeden, afkomstig van een molen te Paal. Het uiterlijk van de molen veranderde door de visgraatbeplanking op de windweeg die werd aangebracht en de gekartelde onderkant van de zijwegen. Het wachthuisje op het balkon werd achterwege gelaten. Hiermee was de molen van de ondergang gered en diende als sieraad aan de ingang van het Heesakkerpark.

Zie ook: Overpelt, Sevensmolen - II

Ten Br. 00298

W. Smet & H. Holemans, "Limburgse windmolens in heden en verleden", Nieuwkerken-Waas, 1981, p. 141-145;
H. Holemans, "Tweemaal verplaatste windmolens III, Ons Heem, XXIII, 1968, p. 234-235.
A.L., "Windmolens worden gered", Ons Heem, XVIII, 1963, p. 127.
H. Leynen, "Overpeltana, de drie molens", in: Limburg, XIII, 1931, p. 29-30;
J. Molemans, "Toponymie van Overpelt", Gent, 1975;
Bert Van Doorslaer, "Met de stroom mee of tegen de wind in? Molens in Limburg", Borgloon/Rijkel, Provinciaal Centrum voor Cultureel Erfgoed, 1996;
F. Dirks, "De Sevenswindmolen van Overpelt opgeknapt door jongeren van de Molenwacht", in: Natuur- en Stedenschoon, LXV, 1997, nr. 1, p. 31-32;
"Monumentenzorg: ieders zorg. As: watermolen. - Herzele: de 'Te Rullegem'-molen. - Maarkedal: de Romansmolen. - Overpelt: De Sevensmolen. - Stene: de windmolen", in: "Ons Molenheem", Kinrooi, 1989, 19-25, ill.;
F.J.B. Dirks, "De Sevenswindmolen te Overpelt. (Molensprokkels)." in: "Natuur- en Stedeschoon", jg. 58 (1989), nr. 6, p. 17-20, ill.

Persberichten
Kerkuil, "Van zwaaiende wieken en tuimelende raderen in de Kempen en in Haspengouw", Moeder van Goeden Raad, september 1964, p. 205-208.
B. Lindekens, "Overpelt", Rijk der Vrouw, 07.05.1969.
S.O., "De Noorderkempen: land van heide, molens, moderne fabrieken en cultuurwerking", Het Volk, 16.06.1969.
Steven, "Overpelt. Houten molen verplaatst", De Standaard, 09.09.1964.
"Le Moulin d'Overpelt", Le Sillon Belge, 18.03.1977.