De Cheysersmolen of Middelstemolen was een watergraan- en moutmolen op de Molenbeek, tussen twee andere watermolens van Laken: de molen Ter Cammen en de Vallemolen.
Hendrik de Foytere (Hendrik van Fuytere) bezat de molen in 1522 (moutmolen) en 1550.
Volgens een akte uit 1573 diende eigenaar Jan de Valck de molen af te breken. Hij hield immers geen rekening met de molenaar van de Vallemolen te Laken bij het ophouden van het water.

----------------

Jean de Valck possédait un moulin à eau actionné par le Molenbeek et situé entre Ter-Cammen et le Vallemolen. On l'appelait Cheysersmolen ou Middelste molen, et il a appartenu à Henri de Fuytere. D'après un acte de 1573, Jean de Valck s'engagea à le démolir. Il avait l'obligation de règler la hauteur de l'eau en tenant compte des besoins du meunier du Vallemolen (registre scabinal n° 4518).

Arthur Cosyn

Archieven
Stadsarchief Brussel, Registre Scabinal, n° 4518.
Fonds Houwaert (online)(akte uit 1522)

Werken
Arthur Cosyn, "Laeken Ancien et Moderne", Bruxelles, 1904.
Arthur Cosyn, Les anciennes Seigneuries de Laeken, in: Annales de la Société Royale d'Archéologie de Bruxelles, tome 30 fasc. I, 1921, pp 57-58.
A. Duwaerts e.a., De molens in Brabant, Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961.
Paul Bauters & Marc Villeirs, Les moulins à eau et à vent de Woluwe-Saint-Lambert et de la région bruxelloise. Histoire et technologie / Water- en windmolens van Sint-Lambrechts-Woluwe en van het Brussels gewest. Geschiedenis en techniek, Woluwe-Saint-Lambert/Sint-Lambrechts-Woluwe, 1996 (Musée communal de Woluwe-Saint-Lambert, cahier n° 2 / Gemeentelijk museum van Sint-Lambrechts-Woluwe, tijdingen n° 2)

Mailberichten
Wim van der Elst, voorzitter Laca, 06.11.2013.
Olivier Meert, 22.09.2016.