Bij de Smedenpoort werd rond 1780 een snuifrosmolen gebouwd waarbij het paard binnen liep. In 1789 werd er niet enkel tabak tot snuif vermalen, maar ook tufsteen tot rode en witte tras, potlood en verschillende andere goederen. De molen was in 1789 in het bezit van de geassocieerden M.F. Verkeyn, P. de Neufville, J. van Hollebeke en de weduwe Masschalck, maar ze waren om verschillende redenen in onderling geschil gekomen. Daarom stelden ze de rosmolen te koop.

Een verkoopsadvertentie verschenen in de "Gazette van Gend" van 9 april 1789 gaat als volgt:
“Men laet weten van wegen sieurs M.F. Verkeyn, P. de Neufville, J. van Hollebeke en de weduwe Masschalck, geassocieerde[n] in eenen wel gekallanten tabak-peirden-molen, dat zy (om verscheyde redenen in geschil gekomen zynde) den zelven peirden-molen uyt’er hand te koopen presenteeren”. De rosmolen, staande in Brugge nabij de Smedenpoort, wordt gebruikt tot het malen van “alle soorten van tabak, rooden en witten tarras (= tras, uit It. terrazzo, Fr. terrasse, d.i. gemalen tufsteen), potlood en verscheyde andere goederen”. Hij werd onlangs geheel “commodieus ende gerievelyk” uit de grond nieuw gebouwd en is voorzien van een paardenstalling en regenbak, een kantoorkamer, een grote zolder dienstig als magazijn en “eene aengelegene plaetse van land” (= wateroever als aanlegplaats ?). Met kleine kosten kan de molen gemakkelijk gebruikt worden als oliemolen. Inlichtingen bij sieur M. F. Verkeyn, wonende in de Noordzandstraat te Brugge.

Lieven DENEWET & Paul HUYS 

Gazette van Gend, 9 april 1789.