De Gasthuismolen was een houten korenwindmolen aan de zuidzijde van de Vuileseulestraat. Hij stond daar op een natuurlijke hoogte en maakte deel uit van de heerlijkheid Swijnlande. 

Zijn benaming Gasthuismolen houdt verband met zijn bezitting van de abdij van Eversam. Enkele vermeldingen:
- "In Watuwe, niet varde vande ghasthuusmuelen, byder helle", 1567
- "Gasthuys Molen" (Ferrariskaart, ca. 1775)
- "Gasthuys Molen" (kaart Vandermaelen, ca. 1850)
- "Gasthuis Molen" (kaart Popp, ca. 1850)

In 1591 verkocht ridder Anthoine Ghys de molen met molenwal, huis en landerijen aan Jean Mortier.
Eigenaar in de eerste helft van de 18de eeuw was Jean Baptiste Bascop.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Maes-De Reuver Ludovicus, landbouwer te Poperinge
- 19.04.1842, verkoop: a) Duflos Martinus (+ 1852), molenaar te Watou, b) Duflos Appolonie, zonder beroep te Watou en c) Duflos Amelie, zonder beroep te Watou (notaris Boeds)
- 31.07.1856, afstand: a) Duflos Joannes, molenaar te Watou, b) Duflos Apollonie, c) Duflos Joseph Leopold, d) Duflos Charles Louis, e) Duflos Henri François en f) Duflos Sophie (notaris Capelle)
- later, eigenaar: Duflos Joseph Leopold
- 23.07.1886, erfenis: Duflos Joseph Leopold, de erfgenamen (overlijden van Joseph Duflos)
- 24.07.1896, verkoop: Vanderbeke-Duflos Victor, de weduwe, landbouwer te Watou (notaris Devos)
- 30.07.1903, verkoop: Philippe-Vermeersch Isidoor, molenaar te Watou (notaris Reynaert)

Meer dan een halve eeuw bleef de staakmolen in het bezit van de familie Duflos. Eén van hen was Martinus Duflos, afkomstig van Westouter. Hij was gehuwd met Marie-Anne Vancostenoble en stierf op 62-jarige leeftijd op 1 oktober 1852. Een bericht in de "Standaerd van Vlaenderen" van  5 oktober 1852 verhaalt zijn tragisch einde: "Vrijdag lest werd het lyk van den genaemden Duflour, molenaer te Watou, in eenen gracht op Poperinghe gevonden. Men vermoedt dat er de ongelukkige, in dronkenschap, was ingesukkeld".

Tenslotte was het Isidoor Philippe-Vermeeersch die de molen in 1903 overnam. Hij liet een stoommaalderij oprichten (de latere maalderij Verdonck) en liet de windmolen in 1905 slopen. Van de molen is ons geen afbeelding bekend. De molenaarswoning was nog tot 1945 ingericht als herberg "De Gasthuismolen".

Lieven DENEWET, John VERPAALEN & Herman HOLEMANS

Stadsarchief Poperinge, Watou. Registers van de burgelijke stand.
"Standaerd van Vlaenderen", 05.10.1852 (mededeling Lieven Denewet)
K. De Flou, "Toponymie van Westelijk Vlaanderen (...)", deel 4, kol. 457-458.
L.A. Rubbrecht, "Geschiedenis van Watou", Brugge, 1910.
A.R. Goussey, "De windmolens van Watou", in: Bachten de Kupe, IX, 1967, p. 154-159; opnieuw verschenen in: Aan de Schreve, X, 1980, 4, p. 1-5;
John Verpaalen, "Molens van het Hoppeland", Koksijde, De Klaproos, 1997, p. 138-139.
Herman Holemans, "West-Vlaamse wind- en watermolens. Kadastergegevens 1835-1990. Deel 8. Gemeenten V-Z , Opwijk, Studiekring Ons Molenheem, 2005, p. 37.
Herman Holemans, "De windmolens van Watou", Ons Molenheem (Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem), 1996, nr. 3, p. 21-25.