De Gris Moulin was een watermolen op de Argentine, gelegen op 60,87 meter boven de zeespiegel. Was eigendom van de geestyelijken van Groenendaal en diende tot het vervaardigen van grauw papier. Werd aan een zekere Ruelens verkocht voor 32.000 pond. Werd voor 1830 omgebouwd tot een graanmolen.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Degoes Charles, de weduwe, te La Hulpe
- 1850, erfenis: de kinderen
- 22.08.1861, verkoop: a) De Goes Romain, b) De Goes Félicien, c) De Goes Elise en d) De Goes Célestine, weduwe Adriaens Sébastien, te La Hulpe (notaris Dery)
- 20.03.1879, verkoop: Mathy-Corvilain Pierre François, landbouwer te Montier Chaume (F) (notaris Dery)
- 05.08.1892, erfenis: en de kinderen (overlijden van vrouw Corvilain)
- 02.09.1896, erfenis: a) Mathy Georges François Désiré, molenaar te La Hulpe en b) Mathy Marie Thérèse, zonder beroep te La Hulpe
- 14.02.1936, erfenis: Mathy Georges François Désiré Ghislain, molenaar te La Hulpe (overlijden van Marie Thérèse Mathy)
- 12.09.1963, erfenis: a) De Gryse-Mathy William Marie Joseph Pierre Auguste, zonder beroep te La Hulpe en b) Mathy Céline Esther Bertha Ghislaine, zonder beroep te La Hulpe (overlijden van Georges Mathy).

Alhoewel de molen in 1963 nog werd omschreven als "maison" (huis), lezen we in een studie van amper een jaar later: "état de délabrement déplorable". De spaarvijver "Le Grand et le Petit Veysdam" bestaat nog.

Lieven DENEWET & Herman HOLEMANS

Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 7: arrondissement Nijvel (F-O)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem", 1998, p. 43-44.
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961.