De Rosmolen van het Gersthof was een ronde, witgekalkte bakstenen buitenrosmolen om graan te malen. Hij was gelegen op het Gersthof aan de oostzijde van de Lepelemstraat (nr. 50), ten zuiden van het woonhuis.

De rosmolen werd in 1857 gebouwd, toen het Gersthof in het bezit was van de weduwe van Jacques de Man uit Brugge. De oprichting werd pas in 1864 in het kadaster geregistreerd. In 1893 nam Louis Van Haecke, grootvader van Willy, deze hoeve over.

Het was een ronde rosmolen in rode baksteen, wit gekalkt, en met een spits dak, afgedekt met pannen en bovenop een haan (nadat de koningsspil werd verwijderd). De rosmolen werd in werking gebracht door twee naast elkaar lopende paarden. Per uur kon 250 tot 300 kilogram graan grof gemalen worden voor dierenvoeder: "geslinderd" voor de paarden en gemalen voor de koeien. Voor huishoudelijk gebruik werd fijn gemalen. De molen had buitenwerks een doorsnede van ca. 5 meter. Aan de voorzijde, tegenover het woonhuis, was er een ingang en twee luikopeningen.

Tot rond 1940, bij het uitbreken van de tweede wereldoorlog, hield Jérôme Van Haecke de molen in werking.

Spijtig genoeg werd het gebouw rond 2002 gesloopt, toen zijn zoon, landbouwer Willy Van Haecke de eigenaar was.

Over de boerderij het Gersthof (Agentschap Onroerend Erfgoed) 

Achterin gelegen hoeve "Gersthof" toegankelijk via een rechte, geasfalteerde oprit. Staat afgebeeld op de Ferrariskaart (1770-1778) met drie losstaande gebouwen binnen een rechthoekige omwalling. Op het primitief kadasterplan (circa 1830) en de Atlas der Buurtwegen (1842) ongeveer met dezelfde configuratie en met enkele kleinere bijgebouwen. Het erf is toegankelijk aan de westzijde.

Het kadaster registreert in 1864 de bouw van een rosmolen ten zuiden van het woonhuis. Circa 1873 wordt een dwarse aanbouw aan de zuidkant van het woonhuis verlengd zie huidig. Circa 1913 verdwijnen enkele kleinere bijgebouwen en wordt de schuur ten noorden van het huis in noordelijke richting verlengd. De rosmolen is recent gesloopt.

Hoeve met gedeeltelijk bewaarde omwalling en losse bestanddelen rond een deels verhard erf. Boerenhuis, eventueel opklimmend tot de 18de eeuw, ten zuiden van het erf. Twee opkamertraveeën, de twee rechtertraveeën werden wellicht opgetrokken in de 19de eeuw zie huidig. Verankerde en witbeschilderde baksteenbouw onder zadeldak (Vlaamse pannen). Getoogde muuropeningen en beluikte vensters, bewaarde schuiframen met grote roedeverdeling bij de opkamer boven betraliede kelderopeningen. Aanpalende, lagere stal onder lessenaarsdak. Oostvleugel grotendeels van 1873 met vernieuwd parement. Bakstenen stoep. Ten noordoosten van het woonhuis een deels witbeschilderde stalling in verankerde baksteen onder zadeldak (Vlaamse pannen) met aanbouw van circa 1913. Ten noorden een schuur met in de westgevel een gevelsteen met jaartal "1925", vlechtingen en gevelnis met bekronend kruis.

De boerderij is niet beschermd, maar wel vastgesteld als bouwkundig erfgoed op 5 oktober 2009. Helaas iets te laat voor de rosmolen...

Archieven
Kadasterarchief West-Vlaanderen te B rugge, 207: Mutatieschetsen, Vlissegem, 1864/21, 1873/4, 1913/19.

Werken
Monteyne G., Vandaele R., Vlissegem een 1000-jarige geschiedenis: van Scamel Weeke tot SunParks De Haan, Beernem, 2006, p. 174-175, 200-201.
Holemans H., Rosmolens in West-Vlaanderen", Ons Molenheem, jg. 1995, nr. 2, p. 19-21 (21).