De moutmolen van Van Troyen was een moutrosmolen op een verdwenen boerderij-brouwerij aan de oostzijde van de Boskant, op het kadasterperceel E 279 (thans onbebouwd), aan de zuidzijde van de Koningsbeek, tegenover het nuisnummer 54.

De rosmolen werd voor 1834 gebouwd.

Op 3 juni 1843 werd, onder het nummer 02, een verzekering op deze rosmolen onderschreven door de familie Cranleux, van wie de vader Alexandre al in het begin van de 19de eeuw rentmeester was van graaf de Marnix en tevens agent en makelaar in verzekeringen voor een Brusselse instelling.
Deze polis vermeldt (in vertaling) het volgende:
- N° 7: 1.000 Fr. op een rosmolen, slechts in gebruik voor de brouwerij. In deze verzekerde som was ook een hangar en een wagennhuis begrepen, alles in hout opgetrokken en gedekt gedeeltelijk met riet, gedeeltelijk met pannen.
- N° 8: 500 Fr. op het raderwerk en mechanisme van de molen.

De verzekering ging over het algemeen in voor zeven jaar, steeds op de middg van de ondertekening van de polis. De premie beliep 4 frank per 1000 frank verzekerde waarde.

Eigenaar in 1865-1870 waren de landbouwers Petrus en Carolus Ludovicus van Troyen die ter plaatse woonden.

De rosmolen werd na 1870 gesloopt.  

Filip HOOGHE & Luc ROCHTUS

Archieven
Archief van de Vereniging voor Heemkunde in Klein-Brabant vzw, Archief en molendocumentatie Jos de Keersmaecker. Nagelaten papieren van de familie Cranleux van Bornem. Verzekeringspolissen van Bornemse molens, 1842-1843.

Werken
Hubert Thys, "Molens in het arrondissement Mechelen, circa 1865-1870", in Heemkundig Handboekje voor de Antwerpse Kempen, Borgerhout, jg. 14, 1966, p. 3-14.
Filip Hooghe & Luc Rochtus, "De Molens van Bornem", in: Klein-Brabants Molenboek. Jaarboek van de Vereniging voor Heemkunde in Klein-Brabant vzw, jg. 44, 2009, p. 8-77 (70-71).